YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/14301
KARAR NO : 2023/21213
KARAR TARİHİ : 19.09.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/420 E., 2016/40 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkeme kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları, 29 uncu, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 2 ay 18 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteğinin; kararın usul ve yasaya aykırı olduğu, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiği, bu nedenlerle ve resen tespit edilecek sebeplerle hükmün bozulmasına yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Olay günü, sanık ile şikayetçinin komşu oldukları, şikayetçinin sanığa çocukların çok ses yaptığını, rahatsız olduğunu söylediği, bu nedenle tartışmaya başladıkları, sanığın şikayetçiye sinkaflı şekilde küfür ederek hakarette bulunduğu, eylemin; sanık savunması, şikayetçinin beyanı, tanıkların anlatımları ve tüm dosya kapsamı karşısında sabit olduğu Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanık savunması, şikayetçinin beyanı, tanıkların anlatımları ve tüm dosya kapsamı karşısında hakaret suçunu işlediğine dair ve sanığın adli sicil kaydı da dikkate alınarak hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmaması hususunda Mahkemenin inanç ve takdirinde hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından sanığın bozma sebebi dışındaki temyiz isteği ile vesair nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1. Hakaret suçuna ilişkin özel hüküm olan ve daha lehe düzenlemeler içeren 5237 sayılı Kanun’un 129 uncu maddesi yerine, aynı Kanun’un genel tahrike dair 29 uncu maddesinin uygulanması,
2. Hükmün birinci fıkrasında uygulama maddesine 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci fıkrası yerine 125/1-a, son ibaresinin yazılması,
Nedeniyle hukuka aykırı görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde belirtilen nedenlerle Yerel Mahkeme kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye aykırı olarak oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
19.09.2023 tarihinde karar verildi.