YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/14107
KARAR NO : 2023/21811
KARAR TARİHİ : 02.10.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/292 E., 2016/47 K.
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Ankara 41. Asliye Ceza Mahkemesinin kararı ile sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 265 inci maddesinin birinci fıkrası, adı geçen Kanun’un 50 ve 52 nci maddeleri uyarınca 3.600,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, kararın usul ve esas yönünden kanunlara aykırı olduğuna, vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Asayiş Şube Müdürlüğünde görevli polis memurları şikâyetçilerin … Sokakta, sanığın yerlere üzerinde bayan isimleri ve telefon numaraları yazılı kartvizitler attığını görmeleri üzerine, sanığın kimliğini göstermesini istedikleri bunun üzerine sanığın şikâyetçi … U.’nun eline yumruk atıp kaçmaya başladığı, diğer görevli polis memuru şikâyetçi … P.’nin sanığın arkasından koşarak tuttuğu, sanığın şikâyetçi … P.’ye tekme atarak yere düşürdüğü ve eylemleri sonucunda şikâyetçilerin basit bir tıbbi müdahele ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte yaralandıkları iddiasıyla açılan davada Yerel Mahkemece şikâyetçi beyanları, tanık ifadesi ve adli raporlara göre sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Sanığın Temyiz İsteği Yönünden
Tüm dosya kapsamı, 07.03.2015 tarihli olay tutanağı, şikâyetçi polis memurlarının aşamalarda birbirleriyle uyumlu ve istikrarlı beyanları, basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaralandıklarına ilişkin adli raporları ve tanık Ö. C.’nin de şikâyetçilerin iddiasını doğrulaması karşısında, sanığın cebir uygulamak suretiyle görevli polis memurlarının görevlerini yaptırmamak için direndiği anlaşılmakla, hakkında mahkumiyet kararı verilmesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
B. Sair Temyiz Sebepleri Yönünden
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın eylemini birden fazla görevliye karşı işlemesine rağmen hakkında 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin ikinci fıkrasının uygulanması gerektiği gözetilmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı anlaşıldığından,
Sair yönlerden yapılan incelemede hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
02.10.2023 tarihinde karar verildi.