YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/13999
KARAR NO : 2022/17453
KARAR TARİHİ : 20.09.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A.) Sanık hakkında hakaret suçundan doğrudan tayin olunan adli para cezasının miktarına göre, hükmün 5320 sayılı Yasa’ya 6217 sayılı Yasa’nın 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, kesin nitelikte olduğu anlaşıldığından, sanık …’ın temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
B.) Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde ise;
Temyiz isteklerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, hüküm kurulurken TCK’nın 29. maddesinin uygulanması sırasında hata yapılmış ise de sonuç cezayı etkilemeyen yazım hatası olduğundan bozmaya konu edilmeyerek yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-) Karar başlığında katılan ve müşteki adları gösterilmeyerek CMK’nın 232/2-b hükmüne aykırı davranılması,
2-) Temyiz kanun yoluna tabi olup, kesinleşmesi halinde infaza verilecek ilamın açıklanan yeni hüküm olduğu, bu nedenle iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçe ile hangi delillere üstünlük tanındığının yargılama sonucunda açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki karara yollama yapılmak suretiyle,Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK’nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılması,
3-) 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz sebepleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.