Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/13969 E. 2023/22061 K. 04.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/13969
KARAR NO : 2023/22061
KARAR TARİHİ : 04.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/830 E., 2015/774 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Hükmü temyiz eden sanık … müdafiinin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 150 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca baro tarafından atandığı, bu kapsamda katılan vekili sıfatı bulunmadığı ve temyiz dilekçesinin sanık müdafii sıfatıyla sanık hakkında kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme ilişkin olduğu anlaşılmıştır.
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yerel Mahkemece sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (a) bendi ve dördüncü fıkrasında düzenlenen hakaret suçundan, aynı Kanun’un 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği, sanık hakkında kurulan hükmün usul ve yasaya aykırı olduğuna vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanık …’ın randevu almak amacıyla katılan … K.’nin yanına gittiği, katılanın sanığa randevuların bittiğini, ancak internetten alınabileceğini söylediği, sanığın internetten randevu almak için nasıl davranmasına ilişkin bilgi istediği, ancak katılanın “Seninle uğraşamam” diyerek sanığı başından savdığı, sanığın başka bir bölüme gittiği ancak kimliğini unuttuğunu fark ederek geri döndüğü, katılanın “Seni şikayet edeceğim.” dediği ve sanığın kimliğinin masada kalıp kalmadığı konusunda sanıkla ilgilenmediği, sanığın uzaklaştıktan sonra tekrar döndüğü ve masanın üzerinde kimliğini bulduğu, bu şekilde birkaç kez bölümler arası gidip gelmiş olmasının yarattığı kızgınlık ve kimliğini de katılanın masasında bulmuş olmasının etkisiyle katılanla tartışmaya başladığı, katılanın sanığa “Şerefsize bak, bir de beni rahatsız ediyor.” dediği, tartışmanın kavgaya dönüştüğü, sanığın uzaklaştırıldığı, bu esnada sanığın katılana “Senin Allah belanı versin, o…, şerefsiz.” sözleriyle hakaret ettiği Mahkemece kabul edilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin sanığın 11.06.2015 tarihli sorgusu olduğu ve bu tarihten temyiz incelemesi tarihine kadar 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.10.2023 tarihinde karar verildi.