Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/13953 E. 2023/21137 K. 14.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/13953
KARAR NO : 2023/21137
KARAR TARİHİ : 14.09.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/786 E., 2016/109 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, onama

Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan, neticeten hükmolunan 3.000,00 TL adlî para cezasına ilişkin mahkûmiyet kararının, tür ve miktarı itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu, kararın temyizi üzerine 19.02.2016 tarihinde ek karar ile talebin reddine karar verildiği ve bu kararın sanığa 07.03.2016 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmış, bu tarihten sonra verilen temyiz dilekçesi bulunmadığından temyiz kapsamının sanık … hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik olduğu belirlenmiştir.
Sanık … hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Sanık hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları, 62 nci, 53 üncü, 58 inci maddeleri uyarınca 2 ay 27 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteğinin; hakkında katılma kararı verilmediği, tanığın isminin tam olarak yazılmadığı, gerekçeli kararda şikâyetçi sanık olarak sınıflandırılmasının usûl ve yasaya aykırı olduğu, hakaret etmediği, tanığın diğer tarafın eşi olduğu beyanlarının çelişkili olduğu, tanıkla ve kardeşi olan şikâyetçi ile husumetli olduğu, beraat kararı verilmesi gerektiği, vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Şikâyetçi şüpheliler arasında odun toplama yüzünden çıkan tartışmada şikâyetçi şüpheli …’in dosya kapsamında ele geçirilemeyen … ile kardeşi olan şikâyetçi şüpheli …’yi adli rapora göre basit tıbbi müdahale ile düzelir şekilde yaraladığı, daha sonra şikâyetçi şüpheli …’nin şikâyetçi şüpheli …’in eşi olan tanık … ile birlikte bahçede çalıştıkları sırada şikâyetçi şüpheli …’e hitaben “a… koyduğumun delisi seni s…….” diye bağırdığı iddiasıyla açılan davada sanık …’nun atılı suçu işlediği Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.
IV. GEREKÇE
A. Sanığın Temyiz Nedenleri Yönünden
Tüm dosya kapsamı, katılan beyanı, tanık anlatımları karşısında, Mahkemenin takdir ve gerekçesinde ve mahkûmiyet kararı verilmesinde, hukuka aykırılık görülmemiştir.
B. Sair Yönlerden Yapılan İncelemede
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre gerekçeli karar başlığında sanıkların katılan sıfatlarının da bulunması karşında şikâyetçi sanık olarak gösterilmiş ise de, bu maddi yanılgının yerinde düzeltilebileceği kabul edilerek yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın aşamalarda “… diğer sanık beni yaraladı. Olay tarihine diğer sanık benim elime girebi ile vurdu.” şeklindeki savunması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre 5237 sayılı Kanun’un 129/2 nci fıkrasında düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Nedeniyle hukuka aykırılık görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
14.09.2023 tarihinde karar verildi.