Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/13933 E. 2023/22108 K. 05.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/13933
KARAR NO : 2023/22108
KARAR TARİHİ : 05.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/716 E., 2016/148 K.
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı, beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, temyiz kapsamının sanık …’ın katılan …’e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükme, sanık …’ın katılan …’e yönelik kasten yaralama, hakaret suçlarından kurulan hükümlere ve katılan …’e yönelik hakaret suçundan kurulan hükme yönelik olduğu belirlenerek yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 25 inci maddesinin birinci fıkrası gereği ceza verilmesine yer olmadığına, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi gereğince beraatine karar verilmiştir.

2. Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 25 inci maddesinin birinci fıkrası gereği ceza verilmesine yer olmadığına, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi gereğince beraatine karar verilmiştir.

3. Sanık … hakkında katılanlar … ve …’a yönelik hakaret suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 129 uncu maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanlar vekilinin temyiz isteğinin; kararın usûl ve yasaya aykırı olup, bozulması gerektiği, delil bulunmadığı, eksik inceleme ile hüküm kurulduğu, gerekçe gösterilmediği, bilirkişi raporunun dikkate alınmadığı, uygulama maddelerinin hukuka uygun olmadığına, vesaire ilişkindir.

III. GEREKÇE
1. Sanıkların yargılamaya konu eylemleri için, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 125 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezaların türü ve üst sınırlarına göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin sanık … için 26.05.2015, sanık … için 04.03.2015 tarihli savunmaları olduğu ve bu tarihten, temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Mahkemenin kararına yönelik katılanlar vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin,1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
05.10.2023 tarihinde karar verildi.