Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/13842 E. 2023/20961 K. 13.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/13842
KARAR NO : 2023/20961
KARAR TARİHİ : 13.09.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2013/268 E., 2015/351 K.
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itıbarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararı ile sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 265 inci maddesinin birinci fıkrası, 62, 53 ve 58 inci maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi, sanığın şikâyetçilerle aralarında önceye dayalı husumet olduğuna ve suça konu olayın yaşanmadığına yönelik savunmalarının dikkate alınmadığı, atılı suçu işlediğine dair şikâyetçilerin beyanları dışında hiç bir bilgi ve belgenin bulunmadığı, sanığın olay tarihinde nerede ve kimlerle olduğu araştırılmayarak eksik inceleme yapıldığı, açıklanan ve resen gözetilecek nedenlerle kararın bozularak sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Olay tarihinde şikâyetçi polis memurlarının sanığı plakasız bir motosikletle seyir halinde görmeleri üzerine dur ihtarında bulundukları, sanığın uyarı yapılmasına rağmen kaçtığı ve yapılan kovalamaca sonucunda sanığın motordan inerek kendisine müdahele etmek isteyen şikâyetçilere bıçak çekip ”Yaklaşmayın lan” diyerek tehdit etmek suretiyle görevi yaptırmamak için direnme suçunu işlediği iddia ve kabul olunmuştur.
IV. GEREKÇE
Başka suçtan farklı yargı çevresindeki cezaevinde hükümlü olduğu anlaşılan sanığın, duruşmadan bağışık tutulma talebinin bulunmaması karşısında, hükmün açıklandığı 30.09.2015 tarihli son oturumda Sesli ve Görüntülü Bilişim Sistemi yoluyla veya bizzat duruşmada hazır bulundurulması sağlanıp yüzüne karşı karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, 5271 sayılı Kanun’un 193 ve 196 ncı maddelerine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması hukuka aykırı görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
13.09.2023 tarihinde karar verildi.