YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/13781
KARAR NO : 2023/24075
KARAR TARİHİ : 14.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/1188 E., 2016/270 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I.HUKUKÎ SÜREÇ
Yerel Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu kararı ile sanıklar hakkında hakaret suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararları verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği, sanık …’in soruşturma aşamasında Cumhuriyet savcısına vermiş olduğu ifadesinde, hakaret içerikli küfürleri emniyet tarafından devamlı olarak haksız yere ceza yazılmasına sinirlenerek yazdığını söylediği ayrıca yargılama esnasında davanın 01.12.2015 tarihli celsesinde, mağdur Hacı Ali K.’nın kendisine karşı ağır tahrikinden dolayı suça konu sözleri paylaştığını, Mahkeme huzurunda söylediği ve bunun duruşma tutanağına yansıdığı, sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olmadığı gerekçesiyle beraatine karar verilemeyeceği, ayrıca diğer sanık …’nun yapılan yorumun kendisine ait olmadığını, hesabının çalındığını söylemiş ise de, sanıkların arkadaş oldukları, birbirlerini tanıdıkları, bir başkasının hesabını çalan kişinin çaldığı hesabın arkadaş grubu ile yazışma yapmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu, bu sebeple sanık … hakkında da mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine, vesaire ilişkindir.
Tebliğnamade sanıklar hakkında hakaret suçundan verilen beraat hükümlerinin bozulması yönünde görüş bildirilmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanık …’in kendi adıyla kullandığı … isimli sosyal paylaşım hesabından ” 626 trafikten men yer ananizi s…im emniyet”, “Filmsiz arabaya filmli diyen kornasi düz olan arabaya havali diyen egzozsuz arabaya egzoz var diyip ceza yazan sonra men eden emniyet mensubları hatta bu geceki 4129 da ki herkesin amkyim alayini s…eyim” şeklinde hakaret içerikli paylaşımda bulunduğu, sanık …’nun da “…” isimli … hesabından sanık …’in paylaşımının altına “Ana avrat sövüp gelemen mi o…pu çocuklarına” şeklinde hakaret içeren yorum yaptığı iddiasıyla kamu davaları açıldığı, Yerel Mahkemece yapılan yargılama sonucunda sanık …’in paşlaşımındaki hakaret içerikli sözlerin mağdurunun açıkça tespit edilemediği, ilk okumada sanığın kimi kast ettiğinin net olarak anlaşılamadığı, bu durumda hakaret suçu yönünden mağdurun belirlenebirliğinin oluşmadığı, sanık …’nun ise alınan savunmasında, …’in yapmış olduğu paylaşımının altındaki yorumun kendisine ait olmadığını, kimin yaptığını da bilmediğini belirttiği, paylaşımın kimin tarafından yapıldığının net olarak anlaşılamadığı görülmekle, sanıkların üzerlerine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından her iki sanık hakkında da ayrı ayrı beraat kararı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Aşağıda açıklanan nedenlerle Tebliğnamadeki beraat hükümlerinin bozulması yönündeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Hakaret suçunda aranan matufiyet şartının gerçekleşmediğinin anlaşılması karşısında, kurulan hükümlerde Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün ” matufiyet şartının gerçekleşmediğinin kabul edilmesi karşısında, sanıklar hakkında 5271 sayılı Kanun’un 223 ncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraat kararı verilmesi gerekirken (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmesi” hususu dışında hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında yer alan “CMK nın 223/2-e” ibaresi çıkartılıp yerine ” 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin (a) bendi” ibaresi eklenmek suretiyle HÜKÜMLERİN, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
14.11.2023 tarihinde karar verildi.