YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/13708
KARAR NO : 2023/21897
KARAR TARİHİ : 03.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/68 E., 2015/1185 K.
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yerel Mahkemece,
1. Sanıklar hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan ayrı ayrı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 265 inci maddesinin birinci ve üçüncü fıkraları ile 53 üncü maddesi uyarınca 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına,
2. Sanık … hakkında hakaret suçundan 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi ve 52 nci maddesi uyarınca 7.300,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık …’in temyizi sübuta, eksik incelemeye, savunma hakkının kısıtlandığına, kararın usul ve Yasa’ya aykırı olduğuna vesaireye yöneliktir.
2. O yer Cumhuriyet savcısının temyizi sanıkların görevi yaptırmamak için direnme ve sanık …’in de hakaret suçunu zincirleme şekilde işlemiş olmalarına rağmen haklarında 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin ikinci fıkrasının ve sanık …’in hakaret suçunu alenen gerçekleştirmiş olmasına rağmen hakkında aynı Kanun’un 125 inci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca arttırım yapılmayarak sanıklar hakkında eksik ceza tayin edildiğine yöneliktir.
III. OLAY VE OLGULAR
Polis memuru olan katılan ve şikâyetçilerin, sanıkları farları yanmayan ve plakasız motosikletle seyir halinde görmeleri üzerine dur ihtarında bulundukları, sanıkların kovalamaca sonucu yakalandıkları, sanıklardan …’in katılanın üzerine motosiklet sürmek suretiyle katılanı sağ bacağından basit tıbbi müdahale ile giderilebilir mahiyette yaraladığı, sanıkların katılan ve şikâyetçileri dövmeye çalıştıkları, ölümle tehdit ettikleri ve sanık …’in sinkaflı sözler söylediği olayda; sanıkların birden fazla kişiyle birlikte görevi yaptırmamak için direnme suçunu ve sanık …’in kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçunu işlediği iddia ve kabul olunmuştur.
IV. GEREKÇE
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, sanık …’in sübuta, eksik incelemeye, savunma hakkının kısıtlandığına dair temyiz sebepleri ve sair yönlerden yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1. Sanıkların görevi yaptırmamak için direnme eylemlerini, sanık …’in de hakaret eylemini birden fazla şikâyetçi ve katılana karşı gerçekleştirmelerine rağmen, 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması,
2. Sanık …’in görevi yaptırmamak için direnme eylemini 5237 sayılı Kanun’un 6 ncı maddesi gereğince silahtan sayılan motosiklet ile gerçekleştirmesi karşısında aynı Kanun’un 265 inci maddesinin dördüncü fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3. Hakaret suçunu aleni bir yer olan sokakta işleyen sanık … hakkında 5237 sayılı Kanun’un 125 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının tatbik edilmemesi,
4. Sanıkların adli sicil kayıtlarında tekerrüre esas sabıkaları bulunduğu halde 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
5. Tekerrüre esas sabıkası olan sanık … hakkında seçimlik ceza öngörülen hakaret suçunda temel ceza belirlenirken doğrudan adli para cezasının tercih edilmesi suretiyle 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Nedenleriyle hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanık …’in ve O yer Cumhuriyet savcısının temyiz istekleri yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.10.2023 tarihinde karar verildi.