YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/13638
KARAR NO : 2023/22042
KARAR TARİHİ : 04.10.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/16 E., 2016/127 K.
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Karar başlığında tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararı ile sanık hakkında,
1. Hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları ile 53 üncü, 58 inci maddeleri uyarınca 3 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına,
2. Kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği; sübuta, eksik incelemeye, tekerrür şartlarının oluşmadığına, hak yoksunluklarına, gerekçenin yeterli olmadığına, lehe Kanun hükümlerinin uygulanmadığına, vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanık ile katılan arasında suç tarihinde gerçekleşen trafik kazası nedeniyle sanığın, katılana “Salak kadın, kör müsün.” deyip yüzüne tükürdüğü ve sol bacağına tekme atarak olay yerinden ayrıldığı, bu nedenle sanığın hakaret ve kasten yaralama suçlarını işlediği iddia ve Yerel Mahkemece olunmuştur.
1. Sanığın suçlamaları inkar ettiği belirlenmiştir.
2. Katılan ve tanık S. K., benzer anlatımlarda bulunmuşlardır.
3. Mağdura ait adli muayene raporunda “Sol alt ekstremite lateral tibia üzerine abrazyonun mevcut olduğu, yaralamanın basit tıbbi müdahale ile giderilebileceği.” belirtilmiştir.
4. Sanığa ait adli sicil kaydı dosyada mevcuttur.
IV. GEREKÇE
Sanığın hakaret suçunu aleni olarak işlemiş olması nedeniyle basit yargılama usulü uygulanamayacağından, Tebliğname’deki görüşe iştirak edilmemiştir.
A. Sanık Müdafii Tarafından Öne Sürülen Temyiz Sebepleri Yönünden
Sanık savunması, katılan anlatımı, tanık beyanı ile tüm dosya kapsamından; araştırılmasını gerektiren başka bir husus bulunmadığına, sanığın üzerine atılı suçları işlediği sabit görülerek mahkumiyetine dair Yerel Mahkemenin inanç ve takdirinde hukuka aykırılık bulunmadığı, gerekçenin yeterli olduğu, lehe Kanun hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına dair kanaat ve gerekçenin yerinde olduğu, tekerrür hükümlerinin uygulanma şartlarının oluştuğu, Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği belirlenerek yapılan incelemede, sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
B. Sair Temyiz Sebepleri Yönünden
Sanığa yükletilen hakaret ve kasten yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanun’a uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı anlaşıldığından,
Sair yönlerden yapılan incelemede hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.10.2023 tarihinde karar verildi.