YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/13429
KARAR NO : 2023/22320
KARAR TARİHİ : 10.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/218 E., 2016/82 K.
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama, düzeltilerek onama

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Mahkeme kararı ile,
1. Sanık … hakkında, hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi, dördüncü fıkrası, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca, 8.840,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,
2. Sanık … hakkında, görevi yaptırmamak için direnme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 265 inci maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ile 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca, 3.740,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,
3. Sanık … hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 265 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkrası, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ile 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca, 9 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık …’nin temyiz isteğinin, atılı suçu işlemediğine, asıl kendisinin mağdur olduğuna, bu nedenlerle kararın usûl ve yasaya aykırı olduğuna,
2. Sanık …’in temyiz isteğinin; atılı suçu işlemediğine, cezayı haksız aldığına, elinde şişe bulunmadığına, cezalandırılması için somut bir delilin bulunmadığına bu nedenlerle ve resen görülecek nedenlerle hükümlerin bozulması talebine yönelik olduğu anlaşılmıştır.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay tarihinde, iki şahsın kendilerine laf atan erkekler ile yanlarında bulunan arkadaşları arasında kavga çıktığını söyleyerek ihbarda bulunması üzerine olay yerine katılanların gittiği, olaya müdahale ettikleri aşamada sanık …’in cam şişeyi polis ekibine doğru fırlatıp müdahalesini engellemeye çalıştığı, daha sonra sanıkların katılanlara “Siz kim oluyorsunuz, beni kimse götüremez, ananınız avradınızı bacınızı sinkaf ederim.” şeklinde tehdit ve hakarette bulundukları iddiasıyla sanıklar hakkında hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından açılan davada, katılanların aşamalardaki uyumlu ve istikrarlı beyanları ile tanıklar V.K., Ş.B., Ü.A., Ö.D., O.G., U.A. ile M. B.’nin beyanlarına ve 09.03.2015 tarihli olay tutanağına göre sanıkların atılı suçları işlediği Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.
2. Sanıklar atılı suçlamaları kabul etmemiştir.
3. Katılanların aşamalardaki beyanları uyumludur.
4. 09.03.2015 tarihli olay tutanağı ile tanıklar V.K., Ş.B., Ü.A., Ö.D., O.G., U.A. ile M. B.’nin beyanları dosyada mevcuttur.
IV. GEREKÇE
A. Sanık … Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hükme İlişkin
1. Sanığın Temyiz Sebepleri Yönünden
Tüm dosya kapsamı, katılanların aşamalardaki uyumlu beyanları ile tanıklar V.K, Ş.B, Ü.A., Ö.D., O.G., U.A. ile M.B.’nin beyanlarına göre sanığın atılı suçu işlediğine dair, koşulları oluşmadığından haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması yönünde, sabıkasında engel mahkûmiyeti olduğu anlaşılan sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin uygulanmaması yönünde Mahkemenin inanç ve takdirinde hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmıştır.
2. Sair Temyiz Sebepleri Yönünden
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanun’a uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından,
Sair yönlerden yapılan incelemede hukuka aykırılık görülmemiştir.
B. Sanık … Hakkında Görevi Yaptırmamak İçin Direnme Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Sabıkasında engel mahkûmiyeti olduğu anlaşılan sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin uygulanmaması yönünde Mahkemenin takdir ve gerekçesi yerinde bulunup, vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı Kanun’un birinci maddesinde “görevi yaptırmamak için direnme” başlığıyla “seçenekli hareketli” ve “amaçlı bir fiil” olarak düzenlenen ve görevin yapılmasını önleme maksadıyla kamu görevlisine karşı gelinmesi eylemleri cezalandırılan suç tipinde; hareketin icra vasıtalarının “cebir veya tehdit” şeklindeki icrai davranışlarla işlenebileceğinin öngörüldüğü ve belirtilen tipik hareketleri içermeyen pasif direnme fiillerinin bu suçu oluşturmayacağı göz önüne alınmalıdır,
Olay tutanağı, katılanların aşamalardaki beyanları ile Mahkeme kabulüne göre sanığın katılanlara söylediği kabul edilen “Siz kim oluyorsunuz, beni kimse götüremez….” şeklindeki sözlerinin muhatapların üzerinde tehdit niteliğine ulaşacak derecede korkutucu özelliğinin bulunmadığı ve dolayısıyla kolluk görevlilerinin görevlerini yapmalarını engelleyecek boyutta olmayıp, onların karar verme ve hareket etme hürriyetlerini sınırlandırmadığının anlaşılması karşısında, tehdit olarak değerlendirilemeyeceği, Mahkemece sanığın ekip aracına binmemek için direndiği belirtilmekte ise de pasif direnme fiillerinin bu suçu oluşturmayacağından, bu itibarla somut olayda, cebir veya tehdit unsurlarının ne şekilde gerçekleştiği kanıtlara dayalı olarak tartışılıp gösterilmeden, 5271 sayılı Kanun’un 230 uncu maddesinin birinci fıkrasının (c) bendine aykırı olarak, yetersiz gerekçeyle görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkûmiyet kararı verilmesi,
Nedeniyle hukuka aykırı bulunmuştur.
C. Sanık … Hakkında Görevi Yaptırmamak İçin Direnme Suçundan Kurulan Hükme İlişkin
1. Sanığın Temyiz Sebepleri Yönünden
Tüm dosya kapsamı, katılanların aşamalardaki uyumlu beyanları ile tanıklar V.K., Ş.B., Ü.A., Ö.D., O.G., U.A. ile M. B.’nin beyanlarına göre sanığın atılı suçu elindeki cam şişe ile gerçekleştirdiğine dair, koşulları oluşmadığından haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması yönünde, sabıkasında engel mahkûmiyeti olduğu anlaşılan sanık hakkında suçlu kişiliği değerlendirilerek yeniden suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat oluşmaması nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 50 nci ve 51 inci maddeleri ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin uygulanmasına yer olmadığına dair Mahkemenin inanç ve takdirinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Sair Sebepler Yönünden
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanun’a uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanık hakkında kurulan hükümde, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen tekerrüre esas alınan ilama konu suçu işlediği tarihte on sekiz yaşından küçük olan sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
A. Sanık … Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünün (A) bendinde açıklanan nedenlerle Mahkeme kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
B. Sanık … Hakkında Görevi Yaptırmamak İçin Direnme Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünün (C) numaralı bendinde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasından tekerrür hükümlerinin uygulamasına ilişkin kısmın çıkartılması suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
C. Sanık … Hakkında Görevi Yaptırmamak İçin Direnme Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenle Mahkemenin kararına yönelik sanığın temyiz istemleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
10.10.2023 tarihinde karar verildi.