Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2021/13284 E. 2023/23626 K. 02.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/13284
KARAR NO : 2023/23626
KARAR TARİHİ : 02.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/121 E., 2016/56 K.
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret

Karar tarihinde Ceza İnfaz Kurumu’nda hükümlü olarak bulunan sanığın SEGBİS sistemi ile yüzüne karşı verilen hükümde cezaevi kanalıyla da temyiz dilekçesi verilebileceğinin Kanun yolu açıklamasında bildirilmediği anlaşılmakla, sanığın temyiz isteğinin süresinde ve temyizinin, görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükmüyle sınırlı olduğu belirlenmiştir.
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı,
Yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Yukarıda esas ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararıyla; sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 265 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 52 nci maddesi uyarınca, 3.000,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 2016/169449 sayılı Tebliğnamesiyle, temyiz dilekçesinin süresinden sonra verilmesi nedeniyle temyiz isteminin reddi yönünde görüş bildirilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri içermeyen dilekçesiyle hakkında verilen mahkumiyet hükmünün bozulmasını talep ettiği belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın olay günü alkollü vaziyette trafik kazası yaparak kaçtığının tespit edilmesi üzerine takip edilerek durdurulduğu, sanığın araçtan indikten sonra şikayetçi polisin boynuna sarıldığı, “Buraya trafik ekibi çağırmayacaksın.” dediği, sanığın ikaz edilmesine rağmen eylemine devam ettiği ve şikayetçi polisin gömleğini yırttığı, biber gazı sıkılarak sanığın etkisiz hale getirildiği ve olay yerine çağırılan takviye ekip otosuna da binmemek için direndiği iddia olunarak açılan kamu davasında, Yerel Mahkemece sanığın atılı suçtan mahkumiyeti yönünde hüküm kurulmuştur.
IV. GEREKÇE
A. Sanığın Temyiz Sebepleri Yönünden
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı anlaşılmakla, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
B. Tebliğnamedeki Görüş Yönünden
Ceza İnfaz Kurumu’nda hükümlü olarak bulunan sanığın SEGBİS sistemi ile yüzüne karşı verilen hükümde cezaevi kanalıyla da temyiz dilekçesi verilebileceğinin, Kanun yolu açıklamasında belirtilmediği anlaşılmakla Tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Yerel Mahkemece verilen hükümde sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden, herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
02.11.2023 tarihinde karar verildi.