YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/13265
KARAR NO : 2023/20988
KARAR TARİHİ : 13.09.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/17 E., 2016/103 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararıyla sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 125 inci maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen hakaret suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanın temyiz isteği; verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanığın kendisine hakaret ettiğini H.K. ve M.T.’nin tanık olduğuna, Mahkemece verilen beraat kararının dayanağının sanığın kardeşi olan ve dükkanını basarak iş yeri dokunulmazlığını ihlal eden H.H.T.’nin tanık olarak alınan beyanı olduğuna, tanıklar H.K. ve M.T.’nin objektif ve yansız beyanlarına rağmen sanığın beraatine karar verilmesinin hukuka aykırı olduğuna, resen gözetilecek nedenlerle hükmün bozulması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Katılanla sanık arasında borç ilişkisinden kaynaklı bir anlaşmazlığın bulunduğu, olay günü sanığın yanında bilgi sahibi H.H.T. ile birlikte katılanın iş yerine gittikleri, burada katılanla sanık arasında çıkan tartışmada sanığın katılana ”Şerefsiz, kavat, sahtekar” şeklinde alenen hakaret ettiği iddiasıyla kamu davasının açıldığı belirlenmiştir. Mahkemece yapılan yargılama neticesinde, sanığın hakaret içerikli söylemlerde bulunduğuna ilişkin kesin kanaata varılamadığı, hakaret içerikli söylemler açısında şüpheli durumun bulunduğu, bu şüpheli durumun sanık lehine yorumlanması gerektiği kanaatiyle sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verildiği belirlenmiştir.
2.Sanığın, üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği yönünde savunma yaptığı anlaşılmıştır.
3.Katılan ile tanıklar H.H.A. ve H.K.’nin beyanları tespit edilerek dava dosyasına eklenmiştir.
IV. GEREKÇE
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;

Katılan ve tanık H.K.’nin soruşturma ve kovuşturma aşamalarında oluşa ilişkin istikrarlı ve birbirleriyle uyumlu beyanları karşısında, sanığın üzerine atılı hakaret suçunun sübuta erdiği gözetilmeden; kovuşturma aşamasında sanığın kardeşi olduğunu, … Ticaret isimli şirketin kardeşiyle birlikte sahibi olduğunu, katılandan alacaklarının bulunduğunu ve olay günü katılanın iş yerine giderek alacaklarını istediklerini beyan etmekle katılanla arasında menfaat çatışması bulunduğu anlaşılan tanık H.H.T.’nin anlatımına itibar edilerek sanığın beraatine karar verilmesi,
Hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik katılanın temyiz isteği yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
13.09.2023 tarihinde karar verildi.