YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/13207
KARAR NO : 2023/20934
KARAR TARİHİ : 13.09.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/591 E., 2016/46 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yayladağı Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.02.2016 tarihli ve 2015/591 Esas, 2016/46 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi ile dördüncü fıkrası, 62, 58 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, dosyanın yeniden incelenip, mahkûmiyet hükmünün bozulmasına ve resen belirlenecek hususlara ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Jandarma personeli olan mağdurun, evrak tebliği yapma amacıyla sanığın ikametgahına gitmesi üzerine açık arazide bulunan sanığın, mağdura hitaben “Şerefsiz” demek suretiyle hakaret ettiği, mağdur beyanı, dosya kapsamında başka bir suç nedeniyle mağdur sıfatı bulunan İ. Y. ve tanık R. O.’nun anlatımları ve tüm dosya kapsamıyla Mahkemece kabul olunmuştur.

IV. GEREKÇE
Mağdurun aşamalardaki istikrarlı anlatımının, tanık R. O. ve mağdur İ. Y.’nin beyanlarıyla desteklenmesi, 26.10.2015 tarihli tutanak içeriği ve tüm dosya kapsamıyla, atılı suçun unsurları itibariyla oluştuğuna ilişkin Mahkemenin inanç ve takdirinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Kurulan hükümde, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin uygulanması sırasında yapılan hesap hatası nedeniyle neticeten “11 ay 20 gün” yerine “1 yıl 1 ay 10 gün” hapis cezasına hükmolunması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi, hususu dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği sonuç cezanın “11 ay 20 gün hapis cezası” olarak belirlenmesi suretiyle HÜKMÜN, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
13.09.2023 tarihinde karar verildi.