YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/13010
KARAR NO : 2023/22514
KARAR TARİHİ : 12.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/929 E., 2016/260 K.
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Danıştay Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 8 inci maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Yerel Mahkemenin 27.12.2012 tarihli kararıyla sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 265 inci maddesinin birinci fıkrası ile 62 nci maddesi uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hakaret suçundan ise 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi, dördüncü fıkrası, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası ile 62 nci maddesi uyarınca 1 yıl 2 ay 17 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına yönelik hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
2. Kararın 24.01.2013 tarihinde kesinleşmesinden sonra sanığın 12.09.2015 tarihinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle Mahkeme tarafından yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararla açıklanması geri bırakılan hükümler aynen açıklanmıştır.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, suçlamayı kabul etmekle birlikte verilen hapis cezasının fazla olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın, kardeşi olan … ile polis memurları arasında yaşanan tartışmaya müdahil olup polis memurlarını “…erkekseniz gelin…” biçimindeki sözleriyle tehdit edip, fiziki olarak direndiği ve hakaret ettiği iddiasıyla görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından açılan davada Mahkeme, önceki karara atıfta bulunup bir önceki karar gerekçesinin aynen tekrarı ile sanık hakkında her iki suçtan mahkumiyet kararı vermiştir.
IV. GEREKÇE
1. Temyiz kanun yoluna tabi olup kesinleşmesi halinde infaza verilecek olan ilamın, açıklanacak yeni hüküm olduğu, bu nedenle yargılama sonucunda ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki karara yollama yapılmak suretiyle Anayasanın 141, 5271 sayılı Kanun’un 34, 223 ve 230 uncu maddelerine aykırı davranılması,
2. 5237 sayılı Kanun’un 265 inci maddesinde düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme suç tipinde; hareketin “cebir veya tehdit” şeklindeki icrai davranışlarla işlenebileceğinin öngörüldüğü ve belirtilen tipik hareketleri içermeyen pasif direnme fiillerinin bu suçu oluşturmayacağı göz önüne alındığında; sanığın, kendisine müdahale eden polis memurlarına söylediği “…erkekseniz gelin…” biçimdeki sözlerinin, sonuç almaya elverişli, objektif olarak muhatabı üzerinde ciddi bir korku ve endişe doğuracak nitelikte olmadığından tehdit boyutuna ulaşmadığı hususu dikkate alındığında, somut olayda sanığın polis memuruna karşı ne şekilde direndiği kanıtlara dayalı olarak açıklanmadan hüküm kurulması,
3. Sanığın, direnme eylemini hakkındaki hükmün açıklanması geri bırakılan sanık … ile birlikte işlediği kabul edilmesine karşın görevi yaptırmamak için direnme suçunda 5237 sayılı Kanun’un 265 inci maddesinin üçüncü fıkrasının, eylemin birden fazla polis memuruna karşı işlenmesi nedeniyle de aynı Kanun’un 43 üncü maddesinin ikinci fıkrasının sanık hakkında uygulanmaması,
4. Hakaret suçundan hüküm kurulurken mağdur sayısı dikkate alınarak 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca artırımın alt hadden uzaklaşılarak yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
5. Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen 2012/617-2012/822 E-K sayılı dava dosyanın aslı ya da tüm evrakları içinde barındırır tasdikli bir suretinin dosya arasında bulunmaması,
Nedenleriyle hukuka aykırılık görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle karara yönelik sanık …’in temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanunun 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının dikkate alınmasına,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
12.10.2023 tarihinde karar verildi.