YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/12962
KARAR NO : 2023/21003
KARAR TARİHİ : 13.09.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/486 E., 2015/894 K.
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Danıştay Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 8 inci maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yerel Mahkemenin 20.12.2011 tarihli kararı ile sanığın fuhuş suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 227 nci maddesinin ikinci fıkrası ile 62 nci maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, kararın 16.03.2012 tarihinde kesinleşmesinden sonra sanığın 07.04.2014 tarihinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle Mahkeme tarafından yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu kararla, açıklanması geri bırakılan hüküm aynen açıklanmıştır.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. O yer Cumhuriyet savcısının temyiz istemi, sanığın cezasında 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca artırım yapılması gerektiğine ilişkindir.
2. Sanığın temyiz istemi, kararı temyiz ettiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Para karşılığında cinsel ilişkiye giren mağdura bunun için yer temin edip kendisine maddi menfaat temin eden sanığın eylemine uyan fuhuş suçundan cezalandırılması istemiyle açılan davada Mahkeme, sanığın cezalandırılmasına yönelik önceki hükme atıf yaparak, gerekçeden yoksun bir biçimde hükmü aynen açıklamıştır.
IV. GEREKÇE
1. Temyiz kanun yoluna tabi olup kesinleşmesi halinde infaza verilecek olan ilamın, açıklanacak yeni hüküm olduğu, bu nedenle yargılama sonucunda ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki karara yollama yapılmak suretiyle Anayasanın 141, 5271 sayılı Kanun’un 34, 223 ve 230 uncu maddelerine aykırı davranılması,
2. Sanığın, mağdura yönelik fuhuş suçunu değişik zamanlarda birden fazla kez işlemesi nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin birinci fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3. Temel ceza tayin edilirken hapis cezası yanında kanun maddesinde öngörülen adli para cezasının gün karşılığı belirlenmesi gerektiği gözetilmeden 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesinin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Nedenleriyle hukuka aykırılık görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik O yer Cumhuriyet savcısı ile sanık …’nin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
13.09.2023 tarihinde karar verildi.