YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/12621
KARAR NO : 2023/19891
KARAR TARİHİ : 14.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/97 E., 2016/15 K.
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Karaburun Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.03.2013 tarihli ve 2012/131 Esas, 2013/24 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
a. Görevi yaptırmamak için direnme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 265 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca adlî para cezası seçenek yaptırımına çevrilmesine, aynı Kanun’un 52 nci maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca neticeten 3.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve 24 eşit taksitlendirmeye,
b. Hakaret suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci fıkrasıyla üçüncü fıkrasının (a) bendi, 125 inci maddesinin dördüncü fıkrası, 62 inci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca neticeten 7.080,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve 24 eşit taksitlendirmeye,
Hükmedilerek 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesi gereği hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu kararın 16.07.2013 tarihinde kesinleştirildiği anlaşılmıştır.
2.Karaburun Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.01.2016 tarihli ve 2015/97 Esas, 2016/15 Karar sayılı kararı ile sanığın, tabi tutulduğu denetim süresi içinde yeni bir kasıtlı suç işlediğinin ihbarı üzerine 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin on birinci fıkrası uyarınca hükümlerin yukarıda belirtildiği şekilde aynen açıklanmasına karar verilmiştir.
II. GEREKÇE
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının açıklanmasına dayanak alınan ilamın karar başlığında suç tarihi olarak 04.02.2012 yazılmış olsa da Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden yapılan incelemede suç tarihinin karar başlığına 04.02.2013 yerine 04.02.2012 olarak hatalı yazıldığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşme tarihinin 16.07.2013 olduğu, 5 yıllık denetim süresinin kesinleşme tarihinden itibaren işlemeye başlayacağı, sanığın ihbara konu suçu hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşme tarihi olan 16.07.2013 tarihinden önce 04.02.2013 tarihinde işlediği, böylece sanığın denetim süresi içerisinde suç işlemediği; yine dosya içerisinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının açıklanmasına dayanak alınan ilamın 10.02.2013 tarihinde kesinleştiğine dair kesinleşme şerhi bulunsa da bahse konu kararın, sanığın temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 09.12.2020 tarihli 2020/9612 Esas, 2020/14958 karar sayılı ilamıyla incelenerek sanık hakkında mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerinin bozulmasına karar verilmek suretiyle kesinleşmediği gözetilmeden yazılı şekilde hükümlerin açıklanması,
Hukuka aykırı bulunmuştur.
III. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, Mahkemenin kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden, başkaca yönleri incelenmeyen HÜKÜMLERİN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
14.06.2023 tarihinde karar verildi.