YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/12572
KARAR NO : 2023/19443
KARAR TARİHİ : 06.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/488 E., 2015/667 K.
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Fethiye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.07.2010 tarihli ve 2009/301 Esas, 2010/541 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 265 inci maddesinin birinci fıkrası ile 62 nci maddesi uyarınca verilen 5 ay hapis cezasının 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
2. Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Mahkeme kararı ile sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hüküm denetim süresi içinde kasıtlı suç işlediğinden bahisle aynen açıklanmıştır.
3. Tebliğname hükmün bozulması yönünde görüş bildirmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; cebir ve şiddetin olduğuna dair delil olmadığına, lehe hükümlerin uygulanmadığına ve kararın haksız olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Olay tarihinde yol uygulaması yapan polis memurlarının, sanığın aracının fenni muayenesinin dolduğunu tespit ettikleri, araç sorgulamasında önceden 2 defa işlem yapıldığını ve kanun gereği 3. defa da trafikten men edilmesi gerektiğini tespit ederek bu durumu sanığa söyleyip oto çekicisi çağırdıkları, sanığın işlem yapılmaması için görevli memurlara aracı kendisinin götürmesi konusunda ısrarcı olup “Benim aracımı kimse çekemez, kimseye çektirmem, siz kim oluyorsunuz da benim aracımı bağlıyorsunuz, bağlamayın lan.” şeklindeki sözlerle görevli memurların kanun gereği görevlerini yapmalarına cebir kullanarak engel olduğu, olay yerine gelen çekici ile kendi aracının arasına girerek direnmesini tüm uyarılara rağmen sürdürdüğü, görevli memurların yapmaları gereken işlemi güçlükle yaptıkları, böylece sanığın şiddet kullanarak yapılan işleme karşı kamu görevlilerine görevlerini yaptırmamak için direnme suçunu işlediği Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 265 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereği 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin durma süresi de gözetildiğinde, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği belirlenmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, Yerel Mahkeme kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün,1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.06.2023 tarihinde karar verildi.