YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/12117
KARAR NO : 2023/20068
KARAR TARİHİ : 19.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/748 E., 2016/57 K.
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gerekçeli karar başlığında suç tarihinin gösterilmemesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilerek gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Hatay 3. Asliye Ceza Mahkemesi kararı ile sanık hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararları verilmiştir.
2. Tebliğname’de beraat hükümlerinin bozulması yönünde görüş bildirilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteğinin; beraat kararlarının iddiaya, doktor raporuyla uyumlu fotoğraflara, iddia tanıklarının ifadelerine ve tüm dosya kapsamına göre usulsüz olduğuna, resen görülecek nedenlerle kararların bozulmasına yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Evinin çatısına su deposunun demir sehpasını duvardan iple çekmek isteyen sanığın, evinin üst katında ikamet eden katılana demir sehpanın isabet etmesi nedeniyle katılanın basit tıbbi müdahale ile yaralanmasına neden olduğu ve katılana hakaret ettiği iddia olunmuştur.
IV. GEREKÇE
Tanıklar V.A., H.G., H.A., M.G. ve S.A.’nın; katılanın yaralanmasının kendi eyleminden kaynaklandığını söylemeleri ve tanıklardan V.A., H.G. ve M.G.’nin sanığın hakaret ettiğini duymadıklarını beyan etmeleri karşısında, Yerel Mahkemenin takdir ve gerekçesi yerinde görüldüğünden Tebliğname’deki görüşe iştirak edilmemiştir.
1. Sanık hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde, Yerel Mahkemenin takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
2. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkeme’nin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararında, katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
19.06.2023 tarihinde karar verildi.