YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/12112
KARAR NO : 2023/19710
KARAR TARİHİ : 12.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/463 E., 2016/45 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Nazilli 5. Asliye Ceza Mahkemesi kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanın temyiz isteğinin; hakaretin karşılıklı olması nedeniyle davanın görülmesi gerekirken, sadece kendi aleyhine dava açılmasının usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanık hakkında dava açılmışsa ve Yerel Mahkemece birleştirilmiş ise de mahkemenin olayı tam olarak değerlendiremediğine, kendisi hakkında ceza verilmişken sanık hakkında beraat kararı verilmesinin çelişkili olduğuna, sanık hakkında her ne kadar beraat kararı verilmiş ise de hakaret ettiğine tereddüt bulunmadığına, kendisine verilen cezada hakaret iddiasının var kabul edilip hakkında indirim uygulanmış olmasının bariz çelişki oluşturduğuna, tanıklarının beyanları ile hakaret edildiğinin açık olduğuna, karşılıklı hakaretin oluştuğunun düşünülebileceğine, sanığın tanıklarının neye göre doğruyu söylediğinin gerekçede tartışılmadığına, kendisi hakkında 5237 sayılı Kanun’un 129 uncu maddesinin birinci fıkrasının uygulanmış olmasının üstü örtülü olarak sanığın da hakaret ettiğinin kabulü anlamına geleceğinden beraat kararının bozulması gerektiğine yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın, aynı iş yerinde çalışan katılana otoparkta servis seçme meselesi nedeniyle hakaret ettiği iddia olunmuştur.
IV. GEREKÇE
1. Sanık hakkında kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde, Yerel Mahkemenin takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
2. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılanın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararında katılan tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
12.06.2023 tarihinde karar verildi.