YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/11988
KARAR NO : 2023/19862
KARAR TARİHİ : 14.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/155 E., 2016/41 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Ankara 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.01.2016 tarihli ve 2015/155 Esas, 2016/41 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi, dördüncü fıkrası, 43 ve 52 nci maddeleri uyarınca 7000 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına ve cezanın 20 eşit taksitte tahsiline, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri, haksız tahrikin uygulanması gerektiğine, sanığın hakaret kastı olmadığına ve sözlerin eleştiri mahiyetinde olduğuna, katılan ve katılanın gösterdiği tanıkların beyanlarına itibarla hüküm kurulduğuna ve resen belirlenecek nedenlere ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Ağız ve Diş Sağlığı Merkezi’ne giden sanığın, işlemlerin gecikmesi nedeniyle mağdur diş hekimiyle tartıştığı sırada mağdura “Okumuş doktor olmuşsun, adam olamamışsın , gözüne kalem çekmekle olmuyor bu işler, o…” diyerek hakaret ettiği, sanık savunması, mağdur anlatımı, tanık beyanları ve tüm dosya kapsamıyla sabit görülüp, Mahkemece sanık hakkında mahkûmiyet kararı verildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, sanığın, bozma sebebi dışındaki temyiz sebepleri ile vesair nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
1. Katılanın istikrarlı anlatımlarının, tanıklar N. D. ve K. T.’nin beyanlarıyla uyumlu olmasına karşın, sanığın atılı suçlamayı kabul etmemesi ve tanıklar K. K. ve D. A.’nın anlatımlarının sanık savunmasını destekler nitelikte olması karşısında, tanıkların beyanları arasında oluşan çelişkinin giderilmeye çalışılması, giderilemediği takdirde hangi anlatıma hangi nedenle üstünlük tanındığı açıklanıp tartışılarak sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle sanık hakkında mahkûmiyet kararı verilmesi,
2. Kabule göre de;
a. Sanığın savunmasında, mağdurun kendisini iteklediğini belirtmesi ve bu anlatımının tanık D. A.’nın beyanıyla desteklenmesi karşısında, tanık K. K.’nin, sanığı, hasta bakıcının iteklediğine yönelik anlatımda bulunduğu dikkate alınıp, bu husustaki tanık beyanları arasında oluşan çelişki giderilerek, eylemlerin öncelik sonralık ilişkisi de gözetilerek, lehe hükümlerin uygulanmasını talep eden sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
b. Adli para cezası tayin edilirken 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesi uyarınca temel cezanın gün üzerinden belirlenmesi, artırım ve indirimlerin de gün üzerinden yapılması gerektiği düşünülmeden, yönteme aykırı biçimde yıl ve ay üzerinden hesap yapılarak eksik ceza belirlenmesi,
Hukuka aykırı görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken, aynı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrasının gözetilmesine,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
14.06.2023 tarihinde karar verildi.