YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/11781
KARAR NO : 2023/19897
KARAR TARİHİ : 14.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/516 E., 2016/84 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yerel Mahkemece sanık hakkında hakaret suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin birinci ve ikinci fıkraları ile 62 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, 2008 yılında sanık olarak yargılandığı bir davada katılanın tanık olarak dinlendiği, bu tanıklık neticesinde katılanın kendisini ısrarla arayarak maddi menfaat talep ettiği, bu kapsamda HTS kayıtları incelenerek katılanın kendisini ısrarla aradığının tespit edilmesi ve 5237 sayılı Kanun’un 129 uncu maddesinin uygulanması yönündeki taleplerinin reddedildiğine, üzerine atılı suçu işlemediğine vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın olay tarihinde kullandığı … nolu telefonu ile katılanın kullandığı … numaralı telefonu arayarak “Ananı avradını sinkaf ederim.” şeklinde hakaret ettiği Mahkemece kabul edilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Sanığın Temyiz Sebepleri Yönünden
Sanığın suçunu samimi bir şekilde ikrar ettiği gerekçesiyle üzerine atılı hakaret suçunun sübut bulduğuna yönelik Mahkemenin takdir ve gerekçesinde bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
B. Sair Temyiz Sebepleri Yönünden
1. Takibi şikâyete bağlı olan hakaret suçu nedeniyle katılanın hükümden sonra 29.06.2017 havale tarihli dilekçesi ile şikâyetinden vazgeçmesi karşısında, 5237 sayılı Kanun’un 73 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca sanıktan şikâyetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak, sonucuna göre açılan kamu davasının düşmesine karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2. Kabule Göre
i. Sanığın, 2008 yılında görülen bir davada katılanın tanık olarak dinlendiğini, bu sebeple katılanın kendisini ısrarla arayarak maddi menfaat talebinde bulunduğunu ve kabul etmeyince de hakaret ettiğini beyan etmesi karşısında; olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak sonucuna göre 5237 sayılı Kanun’un 129 uncu maddesinin sanık hakkında uygulanma olanağının tartışılmaması,
ii. 17.10.2019 gün ve 7188 sayılı Kanun’un 24 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, 5271 sayılı Kanun’a 7188 sayılı Kanun’la eklenen geçici 5 inci maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38 inci maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamına giren suç yönünden; Anayasa’nın 38 inci maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 7 ve 5271 sayılı Kanun’un 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunduğu belirlendiğinden karar bu yönüyle hukuka aykırı görülmüştür.
C. Eleştiri
Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu halde tekerrür hükümleri uygulanmamış ise de aleyhe temyiz olmadığından bu husus bozma sebebi yapılmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
14.06.2023 tarihinde karar verildi.