YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/11406
KARAR NO : 2023/19563
KARAR TARİHİ : 07.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/434 E., 2015/852 K.
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun(5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararı ile sanık hakkında,
1. 05.05.2015 tarihli eylem nedeniyle fuhuş suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 227 nci maddesinin ikinci fıkrası, 52 nci ve 53 üncü maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
2. 12.05.2015 tarihli eylem nedeniyle fuhuş suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 227 nci maddesinin ikinci fıkrası, 52 nci ve 53 üncü maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; sübuta, lehe Kanun hükümlerinin uygulanması gerektiğine, vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. 07.05.2015 Tarihli İddianameye Konu 05.05.2015 Tarihli Fuhuş Eylemi Yönünden
Sanığın ikamet ettiği evde fuhuş yapıldığının ihbarı üzerine yapılan araştırmada suç tarihinde evden çıktığı tespit edilen tanık O. A.’nın mağdur ile para karşılığı cinsel ilişkiye girdiği, sanığın fuhuş suçu için yer temin ettiği iddia olunmuştur.
a. Sanığın suçlamayı inkar ettiği ve birbiri ile çelişen savunmalarda bulunduğu belirlenmiştir.
b. Mağdurun soruşturma aşamasında iddiayı doğrulayan, kovuşturma aşamasında bu beyanı ile çelişkiler içeren beyanlarda bulunduğu tespit edilmiştir.
c. Tanıklar O.A. ve R.F.’nin aşamalardaki anlatımları dosyada mevcuttur.
d. 05.05.2015 tarihli kolluk tutanağı tutulmuştur.
e. Tutanak tanığı kovuşturma aşamasında dinlenilmiştir.
f. Yerel Mahkemece; “Mağdur ve tanıklar soruşturma aşamasındaki ifadelerinden daha farklı bir şekilde beyanda bulunmuşlar ise de, mağdur ve tanıkların suçun niteliği gereği ve sanıkları cezadan kurtarmaya yönelik olarak ifade değiştirdikleri kanaatine varılmış özellikle kolluk tutanakları, tanık R. F.’nin beyanları, Manisa 5. ASCM’nin 2015/209 ve 2015/457 sayılı dosya içerikleri ile görevlilerin beyanları karşısında soruşturma aşamasındaki ifadelerine üstünlük tanınmıştır.” şeklindeki gerekçeyle sanığın eyleminin sübuta erdiği kabul edilerek mezkur suçtan mahkûmiyet hükmü kurulmuştur.
2. 14.05.2015 Tarihli İddianameye Konu 12.05.2015 Tarihli Fuhuş Eylemi Yönünden
Sanığın ikamet ettiği evde mağdurun tanık C. B. ile para karşılığında ilişkiye girdiği, sanığın fuhuş suçu için yer temin ettiği iddia olunmuştur.
a. Sanığın suçlamayı inkar ettiği, birbiri ile çelişen savunmalarda bulunduğu belirlenmiştir.
b. Mağdurun aşamalarda çelişkili beyanlarda bulunduğu tespit edilmiştir.
c. Tanıklar C. B., A. A. ve R. F.’nin aşamalarda dinlenildikleri belirlenmiştir.
d. 12.05.2015 tarihli kolluk tutanağı tutulmuştur.
e. Tutanak tanığı kovuşturma aşamasında dinlenilmiştir.
f. İletişimin tespiti kayıtları dosya arasına alınmıştır.
g. Yerel Mahkemece; ” Mağdur … K. ve sanık, para karşılığında ilişki iddiasını inkar etmişler ise de, kolluğun olaya ilişkin tutanak içeriği, görevli polislerin beyanları, evin sanık tarafından kiralanmış oluşu, tanık C. B.’nin soruşturma aşamasındaki beyanları, Manisa 5. ASCM’nin 2015/209 ve 2015/457 sayılı dosya içerikleri, TİB kayıtlarındaki telefon görüşmeleri karşısında suçun sübuta erdiği, sanığın fuhuş için yer temin ettiği.” şeklindeki gerekçeyle mezkur suçtan mahkûmiyet hükmü kurulmuştur.
IV. GEREKÇE
A. Sanığın Temyiz Sebepleri Yönünden
1. Sübuta İlişkin
Sanığın aşamalarda çelişkili ve hayatın olağan akışına aykırı savunmalarda bulunması, mağdurun ve tanıkların aşamalardaki anlatımları, kolluk tutanağı içerikleri, oluş ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın eylemlerinin sübuta erdiğinin kabulü ile hakkında mezkur suçtan mahkûmiyet hükümleri kurulmasında bir isabetsizlik görülmediğinden, hükümlerde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması Kararının Uygulanması Talebine İlişkin
Sanığın adli sicil kaydında 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin uygulanmasına engel teşkil eden kasıtlı suçtan sabıkasının olması, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci ve 51 inci maddelerinin uygulanmama gerekçesinin de kanuni ve yerinde olması karşısında, hükümlerde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunamamıştır.
B. Sair Temyiz Sebepleri Yönünden
Sanığa yükletilen fuhuş eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı, anlaşıldığından, sair yönlerden yapılan incelemede hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
07.06.2023 tarihinde karar verildi.