YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10868
KARAR NO : 2023/18820
KARAR TARİHİ : 23.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/321 E., 2015/399 K.
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Düşme
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 73 üncü ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca düşme kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Üst Cumhuriyet savcısının temyiz istemi, eylemin 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi uyarınca tehdit suçunu oluşturmasına karşın, şikâyet yokluğundan düşme kararı verilmesi nedeniyle bozulması talebine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanık ile mağdurun evli oldukları, olay tarihinde köye gitme meselesi nedeniyle tarafların tartıştıkları, sanığın mağdura hitaben ”Anneni, kitabını, sülaleni s**rim.” demesi üzerine, mağdurun yola çıktığı ve sonrasında sanığın mağdura tekrar “Ananı avradını sinkaf ederim senin, ağzına sı*arım beni mahalleye rezil etme, gel köye çıkacağız.” şeklinde sözler söylediği iddiasıyla kamu davası açılmış ve yargılama sonucu beraat kararı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkralarında düzenlenen suçun soruşturma ve kovuşturmasının şikâyete bağlı olması, mağdurun 09.12.2015 tarihindeki duruşmada şikâyetinden vazgeçmesi, aynı duruşmada sanığın da şikâyetten vazgeçmeyi kabul ettiğini beyan etmesi karşısında, sanığın mağdura söylediği sözlerin bir bütün halinde hakaret suçunu oluşturduğu gözetildiğinde Üst Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olup, Mahkemenin inanç ve takdirinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararında Üst Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
23.05.2023 tarihinde karar verildi.