YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/7447
KARAR NO : 2020/19197
KARAR TARİHİ : 09.12.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İmar kirliliğine neden olma
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanığın MERNİS ve mahkemeye bildirdiği adresinin aynı olması nedeniyle, gerekçeli kararın öncelikle Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre, bunun mümkün olmaması durumunda aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca tebliği gerekirken, doğrudan Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligatın usulsüz olduğu ve öğrenme üzerine gerçekleştirilen temyiz süresinde kabul edilmekle birlikte, Mahkemece temyizin süresinde yapılmadığına dair verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 12/01/2016 tarihli ek karar kaldırılarak dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Hükümden sonra 18 Mayıs 2018 tarihinde 30425 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7143 sayılı Kanun’un 16. maddesi ile 3194 sayılı İmar Kanunu’na eklenen geçici 16. maddesi uyarınca sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.