YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/5861
KARAR NO : 2020/17363
KARAR TARİHİ : 23.11.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Silahla tehdit, sair tehdit, hakaret, yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, tebliğnamede müşteki sanık olarak gösterilen …’nın hükümleri sanık sıfatıyla temyiz ettiği belirlenerek dosya görüşüldü:
A-Sanık …’nın katılan …’na karşı yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı, yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, katılan …’nın temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
B-Sanıklar …, ve … hakkında karşılıklı alenen hakaret suçundan ayrı ayrı kurulan ceza verilmesine yer olmadığı, sanık … hakkında katılan …’na karşı silahla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık …’ya yükletilen silahla tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı, 2-Sanıklar …, ve … hakkında karşılıklı hakaret eyleminden kurulan ayrı ayrı ceza verilmesine yer olmadığına dair kararların da usul ve Yasaya uygun olduğu,
Anlaşıldığından katılan sanık … ve sanık …’nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
C-Sanık … hakkında katılan …’a yönelik hakaret eylemi ile katılanlar … ve …’ya yönelik sair tehdit eyleminden kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizinde ise;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Hakaret suçu yönünden;
TCK’nın 125/1. maddesi uyarınca, gıyapta hakaret suçunun en az üç kişi ile ihtilat edilerek işlenmesi gerektiğinin anlaşılması karşısında, sanığın katılan …’ın yokluğunda hakaret etmesi, tanıklar … ve …’nın hakaret sözlerini duyması biçimindeki eylemde ihtilat unsurunun oluşmadığı gözetilmeden, kanuni olmayan gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Her iki suç yönünden;
Tekerrüre esas alınan ilama konu TCK’nın 106/1-1. maddesine uyan tehdit suçunun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma kapsamına alınması karşısında, anılan ilam ile ilgili uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,Bozmayı gerektirmiş, sanık …’nın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayıp sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.