YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/33835
KARAR NO : 2023/2634
KARAR TARİHİ : 14.02.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme, trafik güvenliğini tehlikeye sokma

Sanık hakkında verilen hükümlerin; karar tarihi itibariyle 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKİ SÜREÇ
1. Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi ile dördüncü fıkrası, anılan Kanun’un 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
2. Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararı ile sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un, 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının yollaması ile ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca, 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
3. Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararı ile sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 265 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkrası, anılan Kanun’un 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteğinin, atılı suçları bilerek ve isteyerek işlemediğine, lehine olan hükümlerin uygulanmadığına ve re’sen tespit edilecek sebeplerle hükümlerin bozulması talebine yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Şikâyetçi polis memurunun olay tarihinde görevli olduğu cadde üzerinde, sanığın seyir halinde bulunan aracı ile zik zak çizerek tehlikeli bir şekilde seyir halinde bulunduğunu görmesi üzerine sanığı durdurarak, trafik ekiplerini çağırması üzerine hakkında işlem yapılması esnasında sanığın şikâyetçiye “Beni sen yakaladın, sonra yine senle hesaplaşacağız, senin ananı avradını sinkaf ederim.” şeklindeki sözlerle tehdit ve hakaret ettiği, üzerinde bulunan maket bıçağını çıkartarak şikâyetçiye doğru sallamaya çalıştığı ve sanığın alınan raporuna göre 2.80 promil alkollü olduğu anlaşıldığından hakkında eylemlerine uyan hakaret, görevi yaptırmamak için direnme ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından açılan davalarda, sanığın atılı suçları işlediği Mahkemece kabul olunmuştur.
IV. GEREKÇE
A. Sanığın Temyiz İstemleri Yönünden
Dosya kapsamı, sanığın kısmi ikrarı, şikâyetçinin beyanı ve 22.02.2015 tarihli tutanak tanıklarının beyanlarına göre sevk ve idaresindeki otomobil ile seyir halinde olan sanığın, hakkında alınan adli rapora göre 2.80 promil alkollü olduğu anlaşıldığından, sanığa atılı suçların sübuta erdiğinin kabulü ile sanığın mahkûmiyeti yönünde Mahkemenin inanç ve takdirinde hukuka aykırılık bulunmadığı,
Sanığın adli sicil kaydında, 5237 sayılı Kanun’un 51 inci ve 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrasının uygulanmasına engel sabıkasının bulunduğu anlaşıldığından Mahkemece “Sanığın daha önceden kasıtlı suçtan mahkûmiyetinin bulunması, mükerrir olan sanığın yeniden suç işlemiş olması karşısında sanığın yeniden suç işlemeyeceği yönünde mahkememizce olumlu kanaate varılamaması, suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınarak 5237 sayılı Kanun’un 50 inci ve 51 inci maddeleri ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrasının uygulanmasına yer olmadığına” şeklindeki gerekçe ile lehe hükümlerin sanık hakkında uygulanmasına yer olmadığına dair, Mahkemenin takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmıştır.
B. Sair Yönlerden
Sanığa yükletilen hakaret, görevi yaptırmamak için direnme ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanun’a uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından,
Sair yönlerden yapılan incelemede hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle sanık hakkında Yerel Mahkemece verilen hükümlerde sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
14.02.2023 tarihinde karar verildi.