YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/33817
KARAR NO : 2023/10828
KARAR TARİHİ : 20.02.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret

Sanık hakkında verilen hükümlerin; karar tarihi itibariyle 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun ( 1412 sayılı kanun ) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKİ SÜREÇ
1. … Asliye Ceza Mahkemesi’nin 03.03.2010 tarih 2010/8 Esas, 2010/88 sayılı Kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının a bendi , anılan maddenin dördüncü fıkrası, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ile 53 üncü maddesi uyarınca neticeten 1 yıl 2 ay 17 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına hak yoksunluklarına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ve karar 12.05.2010 tarihinde kesinleşmiştir.
2. … Asliye Ceza Mahkemesinin 03.03.2010 tarih 2010/8 Esas, 2010/88 sayılı Kararı ile sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan, 5237 sayılı Kanunu’nun 265 inci maddesinin birinci fıkrası ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası ile 53 üncü maddesi uyarınca neticeten 5 ay hapis cezası cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ve karar 12.05.2010 tarihinde kesinleşmiştir.
3. Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Mahkeme kararı ile sanığın denetim süresi içinde 5237 sayılı Kanunun 86 ıncı maddesinin ikinci fıkrasında düzenlenen kasten yaralama suçunu işlemesi nedeniyle hüküm açıklanarak, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının a bendi, anılan maddenin dördüncü fıkrası, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ile 53 üncü maddesi uyarınca neticeten 1 yıl 2 ay 17 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
4. Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Mahkeme kararı ile sanığın denetim süresi içinde 5237 sayılı Kanunun 86 ıncı maddesinin ikinci fıkrasında düzenlenen kasten yaralama suçunu işlemesi nedeniyle hüküm açıklanarak, sanık hakkında, 5237 sayılı Kanunu’nun 265 inci maddesinin birinci fıkrası ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası ile 53 üncü maddesi uyarınca neticeten 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyizinin, sanığın suçu işlemediğine, lehe hükümlerin uygulanmadığına, tanık beyanlarına itibar edilmemesi gerektiğine vesaire yönelik olduğu belirlenmiştir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın olay günü bir mekanda alkol aldıktan sonra bağırmak sureti ile etrafa rahatsızlık verdiği, bunun üzerine olay yerine polis görevlileri olan şikayetçilerin sanığı ikna etmek istemeleri üzerine polis görevlilerinin sanığı kabahatler kanununa göre işlem yapılmak üzere sanığı karakola davet ettikleri, sanığın “hepinizi doğuya sürdüreceğim, ş…” diye bağırdığı, ardından her iki şikayetçi polis memuruna vurmaya başladığı; neticede polis memuru …’in dosyada bulunan adli rapora göre basit tıbbi tedavi ile iyileşecek şekilde kasten yaralandığı böylece sanığın üzerine atılı suçları işlediği Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.

IV. GEREKÇE
Sanığın yargılama konusu eylemleri için, cezaların türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereği 12 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca önceden verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ile yeniden suç işlediği tarih arasındaki durma süresi de eklendiğinde, 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Mahkeme kararına yönelik sanık müdafinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin,1412 sayılı Kanunun 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanunun 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

20/02/2023 tarihinde karar verildi.