YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/29822
KARAR NO : 2023/60
KARAR TARİHİ : 09.01.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yerel Mahkemece sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 62 nci ve 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, kararın usul ve Yasaya aykırı olup bozulması ve beraatine karar verilmesi gerektiği vesaire ilişkindir
III. OLAY VE OLGULAR
Sanık ile mağdur arasında alacak verecek meselesi yüzünden tartışma çıktığı ve tartışma esnasında sanığın siyah saplı çakıyla mağdurun üzerine yürüyerek seni öldürürüm diyerek tehdit ettiği, tanık beyanları, mağdur beyanı, sanık beyanı ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek Yerel Mahkemece kabul olunmuştur.
IV. GEREKÇE
A. Sanığın temyiz dilekçesinin temyiz sebebi içermediği anlaşılmıştır.
B. Sair Yönlerden
Sanığın aşamalarda suçlamayı kabul etmemesi, suça konu bıçağın ele geçirilememesi, olaya dair bilgisi ve görgüsü olduğu anlaşılan tanıklardan …’nin sanığın siyah renkli bıçak çıkarttığını beyan etmesine karşın diğer tanık …’nın sanığın elinde bıçak görmediğini beyan etmesi karşısında; tanık beyanları arasındaki çelişkilerin giderilmeye çalışılması, giderilemediği takdirde de hangi anlatıma hangi nedenle üstünlük tanındığı açıklanıp tartışılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması nedeniyle hukuka aykırılık görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.01.2023 tarihinde karar verildi.