YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/29209
KARAR NO : 2022/10188
KARAR TARİHİ : 13.04.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesinden vazgeçilmesi
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, müştekiler … ve …’in 15/04/2014 tarihli beyanlarında, şikayetçi olup katılma taleplerini bildirmelerine karşın, katılma hususunda bir karar verilmemiş ise de, CMK’nın 237/2. maddesi gereğince, müştekilerin davaya katılmasına, vekilin de katılanlar vekili olarak kabulüne karar verilerek ve temyizin kapsamının, sanıkların, katılan …’a karşı konut dokunulmazlığının ihlali ve hakaret suçlarından kurulan hükümler ile sanıklar … ve …’ın katılan …’e karşı kasten yaralama, hakaret, konut dokunulmazlığının ihlali ve tehdit suçlarından verilen hükümlere ilişkin olduğu belirlenerek, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, hüküm fıkrasında “müşteki … ” yerine “müşteki …” yazılmasının mahallinde düzeltilebilir maddi hata niteliğinde olduğu anlaşılmakla, yapılan incelemede,
A-Sanıklar … ve …’ın mağdur …’e karşı konut dokunulmazlığının ihlali, tehdit ve kasten yaralama suçlarından ve sanıkların, katılan …’a karşı konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen beraat hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik, katılanlar … ve … vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
B- Sanıklar hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlerin temyizinde;
5237 sayılı TCK’nın 129/3. maddesi uyarınca hakaretin karşılıklı olarak işlendiğinin kabul edilmesi halinde, 5271 sayılı CMK’nın 223/4. maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “ceza vermekten vazgeçilmesine” şeklinde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılanlar … ve … vekilinin temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden bu nedenle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye uygun olarak, hükümden “ceza vermekten vazgeçilmesine” ibaresinin çıkartılıp yerine “ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.