Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2020/28466 E. 2023/726 K. 26.01.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/28466
KARAR NO : 2023/726
KARAR TARİHİ : 26.01.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararıyla, sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ıncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası ile 53 üncü maddesi uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Mahkumiyet kararının sanığın son sözü sorulmadan yokluğunda verildiği, kararın eksik inceleme sonucu, usul ve Yasa’ya aykırı şekilde verildiği, Mahkemece sanık savunmasının suçtan kurtulmaya yönelik olduğuna dair kanaatinin hatalı olduğu, mağdurların şikayetlerinin gerçek olmadığı, kovuşturma aşamasında da şikayetlerinden vazgeçtiklerini beyan etmelerinin de bu durumun ispatı olduğu, sanığın tehdit kastının bulunmadığı, böyle bir kastı olması halinde dahi silah olarak meyve bıçağı kullanmasının hayatın olağan akışına uygun olmadığı, bu nedenlerle ve re’sen tespit edilecek sebeplere hükmün bozulması talebine yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Mağdurlar … ve …’nın, sanık …’dan kiraladıkları “… Türkü barı”nı ortak olarak işlettikleri, olay tarihinde sanığın söz konusu işyerine geldiği, biraz alkol aldıktan sonra elinde bulunan meyve bıçağını her iki müştekiye de göstererek “buradan çıkacaksınız, sizi öldürürüm. Size ekmek yedirmem” şeklinde sözler söylediği, sanık savunmasının kendisini suçtan kurtarmaya yönelik olduğu ve tanıklar … ve …’nin beyanları dikkate alınarak sanığın atılı suçu işlediğinin kabulüyle, Yerel Mahkemece sanığın mahkumiyeti yönünde hüküm kurulmuştur.
IV. GEREKÇE
A. Sanık Müdafiinin Temyiz Sebepleri Yönünden
Sanığın savunmasının alınması üzerine, duruşmaya katılmayan sanığın yokluğunda usule uygun şekilde hükmün açıklandığı, sanığın soruşturma evresinde ve kovuşturma evresindeki savunmalarında çelişki olduğunun anlaşılması karşısında, sanık savunmasının suçtan kurtulmaya yönelik olduğu ve mağdurların aşamalardaki tutarlı anlatımları ile dinlenen tanıklar … ve …’nin anlatımlarının mağdur beyanlarıyla uyumlu olduğu anlaşılmakla, araştırılması gerekli başkaca bir husus bulunmadığı yönündeki Yerel Mahkemenin inanç ve takdirinde hukuka aykırılık bulunmadığından sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
B. Sair Temyiz Sebepleri Yönünden
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle sanık hakkında Yerel Mahkemenin kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.01.2023 tarihinde karar verildi.