Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2020/28449 E. 2023/717 K. 26.01.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/28449
KARAR NO : 2023/717
KARAR TARİHİ : 26.01.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret

Sanık ve katılan sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararıyla;
1. Sanıklar hakkında hakaret suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmiştir.
2. Sanık … hakkında tehdit suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan sanık müdafiinin temyiz isteğinin, sanık … hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı ve tehdit suçundan verilen beraat hükümlerinin usul ve Yasaya aykırı oldukları, hükümlerin eksik inceleme ve araştırma sonucu verildiği, katılan sanık …’nın üzerine atılı hakaret suçunu işlemediği halde verilen hükmün usul ve Yasa’ya aykırı olduğu, bu sebeplerle hükümlerin bozulması talebine yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanık …’ın, katılan sanık …’ya hitaben telefonda “senin ananı avradını sinkaf ederim, seni ibreti alem için bu siteye geldiğinde döveceğim.” şeklinde sözler söylediği, katılan sanık …’in de müşteki şüpheli …’e sinkaflı şekilde küfürler ettiği, bu şekilde sanık … ve …’nın birbirlerine söylemiş oldukları sözler nedeniyle üzerlerine atılı karşılıklı hakaret suçunu işledikleri, sanık …’ın, katılan sanık …’ya söylemiş olduğu sözler nedeniyle ayrıca üzerine atılı tehdit suçunu işlediği şeklinde iddia olunan olayda, Yerel Mahkemece sanık ve katılan sanığın hakaret eylemlerinin karşılıklı olduğu ve ilk hareketin kimden geldiğinin tespit edilemediğinin kabulüyle her iki sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına, sanık …’ın üzerine atılı tehdit suçunda ise suçun işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı kabul olunarak beraati yönünde hüküm kurulmuştur.
IV. GEREKÇE
Tüm dosya kapsamı, sanık … ile katılan sanık …’nın aşamalardaki anlatımları karşısında araştırılmasını gerektirir başkaca bir husus bulunmadığı yönündeki Mahkemenin inanç ve taktirinde hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla, sanık … ve katılan Sanık … hakkında kurulan hükümlere yönelik yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Yerel Mahkemenin kararında katılan sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.01.2023 tarihinde karar verildi.