Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2020/28431 E. 2023/715 K. 26.01.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/28431
KARAR NO : 2023/715
KARAR TARİHİ : 26.01.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama, 6136 sayılı Kanun’a muhalefet

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemesinin kararıyla;
1. Sanık hakkında, mağdurlar … ve …’ya yönelik tehdit suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Sanık hakkında, mağdurlar …, … ve …’ya yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası ve üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca üç kez 5 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan 6136 sayılı Kanunu’nun 13 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca 10 ay hapis ve 500 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyizinin üzerine atılı kasten yaralama ve tehdit suçlarını işlemediğini, eşinin ailesi tarafından eşi ve çocuklarının etki altına alındığını bu nedenle kendisi hakkında baskı sonucu şikayetçi olduklarını, mahkemede ise şikayetçi olmadıklarını bu nedenle verilen cezanın haksız olduğunu, hakkında derdest başka bir yargılamaya konu dosya gerekçe gösterilerek hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmemesinin Kanun’a aykırı olduğunu beyanla, bu nedenlerle ve re’sen tespit edilecek sebeplere hükümlerin bozulması talebine yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Mağdur …’nın sanığın resmi nikahlı eşi, diğer Mağdurlar … ve …’nın müşterek çocukları oldukları, olay tarihinde mağdur …’nın cep telefonuna bir mesaj geldiği, bunu gören sanığın sinirlenerek mağdur …’yı darp etmeye başladığı, araya giren diğer kızı olan mağdur … ve eşi …’i de darp ettiği, müştekilerin alınan adli raporlarında her üçünün de yaralanmasının hayati tehlike geçirmeyecek ve basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte olduğunun tespit edildiği, bu şekilde sanığın mağdurlara yönelik ayrı ayrı kasten yaralama suçunu işlediği Yerel Mahkemece kabul olunarak sanığın üç kez mahkumiyeti yönünde hükümler kurulmuştur.
2. Olayın devamında sanığın adli emanetin … sırasında kayıtlı tabancayı getirerek mağdur …’nın başına dayayarak “sen beni katil mi edeceksin, seni öldürürüm” şeklinde tehditte bulunduğu, daha sonra silahı eşi …’e doğrultarak “sen ya da ablası öldürsün, yoksa sizi öldürürüm” şeklinde …’i tehdit ettiği, bu şekilde sanığın mağdurlara yönelik silahla tehdit suçunu işlediği Yerel Mahkemece kabul olunarak sanığın mahkumiyeti yönünde hüküm kurulmuştur.
3. Sanığın suçta kullanmış olduğu tabanca ve diğer eşyaların 6136 sayılı Kanun’a göre yasak niteliğinde olan ateşli silahlardan olduğu ve şüphelinin ruhsatının bulunmadığı, bu şekilde sanığın ruhsatsız silah bulundurmak nedeniyle de 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçunu işlediği Yerel Mahkemece kabul olunarak sanığın mahkumiyeti yönünde hüküm kurulmuştur.
IV. GEREKÇE
A. Sanığın Temyiz Sebepleri Yönünden
1. Sanığın Üzerine Atılı Suçları İşlemediğine Dair Temyizinde
Sanığın üzerine atılı suçları kabul etmemesi şeklindeki savunmasına karşı, sanığın eşi ve çocukları olan mağdurların aşamalardaki çelişkili beyanlarının bulunduğu tespit edilerek, mağdurların soruşturma aşamasında sıcağı sıcağına alınan beyanlarının somut olaya daha uygun olduğu ve birbirleri ile uyumlu beyanda bulundukları dikkate alınarak mağdurların soruşturma aşamasında alınan beyanlarının hükme esas alınması gerektiği, mağdurların kovuşturma aşamasındaki beyanlarının ise sanığı suçtan kurtarmaya yönelik olduğu, bu nedenlerle sanık savunmalarına itibar edilmediğine dair Yerel Mahkemenin inanç ve taktirinde herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığı,
2. Sanığın Kendisi Hakkında Lehe Hükümler Uygulanması Gerektiğine Dair Temyizinde
Adli sicil kaydına göre olay öncesinde kesinleşen bir mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında, adam öldürme suçundan verilen bir mahkumiyet kararı bulunduğu, dosyanın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1 inci Ceza Dairesinin 04.05.2016 tarihli bozma ilamıyla sanığın temyiz nedenlerinin reddine karar verildiği, yalnızca haksız tahrik indiriminin fazla yapılması nedeniyle mahkeme kararının bozulmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında, mahkeme kararı kesinleşmemiş olsa da, bu ilam nedeniyle sanığın yeniden suç işlemeyeceğine dair olumlu kanaat oluşmadığından verilen cezalara ilişkin 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası ve 5237 sayılı Kanun’un 50 nci ve 51 inci maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına dair Yerel Mahkemenin inanç ve taktirinde herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığı,
Belirlenerek yapılan incelemede sanığın temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
B. Sair Temyiz Sebepleri Yönünden
Sanığa yükletilen tehdit, kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanığın, tehdit eylemini, mağdurlar … ve …’e yönelik bir suç işleme kararı kapsamında tek bir fiil ile gerçekleştirmesine karşın, 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin ikinci fıkrasının uygulanması gerektiği gözetilmemiş ise de aleyhe temyiz bulunmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle sanık hakkında Yerel Mahkemece verilen hükümlerde sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.01.2023 tarihinde karar verildi.