Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2020/27851 E. 2023/734 K. 26.01.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/27851
KARAR NO : 2023/734
KARAR TARİHİ : 26.01.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı ve temyizin kapsamının yalnızca katılan …’ya yönelik hakaret ve tehdit suçlarından kurulan hükümlere ilişkin olduğu yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu … Asliye Ceza Mahkemesinin kararı ile sanık hakkında katılan …’ya yönelik hakaret ve tehdit suçlarından, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararları verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği, tanık olarak beyanına başvurulan …’nın yargılama safhasındaki görgüye dayalı anlatımlarının, sırf katılan …’nın eşi olması nedeniyle Mahkemece doğru söylemeyeceği yönünde kanaate dayandırılarak katılan …’nin yargılama ve soruşturma safhalarında istikrarlı beyanları dikkate alınmadan ve ayrıca kararın gerekçe kısmında tanığın beyanına itibar edilmemesinin nedeni olarak eksik şekilde yalnızca aradaki husumete atıfta bulunularak sanık hakkında atılı suçtan tesis edilen beraat kararının hukuka ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın, katılan …’ya telefonda “Senin bacaklarını ayıracam, o…” diyerek hakaret ve tehditlerde bulunduğu, katılanın telefonu kapattığı, hemen ardından sanığın tekrar telefonla aradığı, telefonu katılanın eşi tanık …’nın açtığı, sanığın telefonda yine katılana hitaben aynı cümleleri sarf ettiği iddiasıyla açılan davada Yerel Mahkemece sanığın mahkumiyetine yeter delil elde edilemediğinden atılı suçlardan beraatine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, sanığın, kız kardeşi … ile kayın validesi … arasında suç tarihinden önce meydana gelen tartışmayla ilgili konuşmak için aradığı kız kardeşinin görümcesi olan katılan …’ya telefonda “Senin bacaklarını ayıracam, o…” diyerek hakaret ve tehditlerde bulunduğu iddiası, katılanın eşi olan tanık …’nın beyanıyla doğrulanmış ise de, Yerel Mahkemece taraflar arasındaki husumet sebebiyle tanığın beyanına itibar edilmeyerek sanığın atılı suçları işlediğine dair her türlü şüpheden uzak somut delil bulunmaması nedeniyle verilen beraat kararlarında bir isabetsizlik görülmemiş ve O yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararında O yer Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz isteminin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.01.2023 tarihinde karar verildi.