Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2020/27676 E. 2023/745 K. 26.01.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/27676
KARAR NO : 2023/745
KARAR TARİHİ : 26.01.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yerel Mahkemece sanık hakkında,
A. Tehdit suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı,
B. Hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği; kararın kanun ve hukuka aykırı olduğuna, vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın, katılanın annesi olduğu, katılanın velayetinin dedesinde olduğu, olay günü katılan ile görüşmek istediğinden aralarında tartışma çıktığı ve sanığın katılana “Senin ağzına s…, benimle geleceksin, seni öldüreceğim.” diyerek hakaret ve tehdit ettiği iddiasıyla açılan davada;
Yerel Mahkemece,
Sanığın tüm aşamalarda üzerine atılı suçlamaları kabul etmemesi ve katılanlar beyanı dışında sanığın cezalandırılmasına yeterli her türlü şüpheden uzak, somut, kesin ve inandırıcı deliller bulunmaması nedeniyle sanığın üzerine atılı tehdit suçu yönünden beraatine;
Sanığın mahkemece alınan savunmasında, olay günü kızı olan katılanı görmek amacıyla yanına gittiği, bu sırada aralarında tartışma başlayınca kızının kendisine “o.., kahpe, kırığının yanına git.” şeklinde söz sarf etmesi üzerine kendisinin de ona hakaret içerikli söz sarf ettiği, bu eylemin karşılıklı olduğu yönündeki samimi ikrarı nazara alındığında sanık hakkında 5237 sayılı Kanunu’nun 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Katılan Vekilinin Temyiz Sebepleri Yönünden
1. Tehdit Suçu Yönünden
Katılanın soyut iddiasından başka sanığın cezalandırılmasına yönelik her türlü, şüpheden, uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından sanık hakkında tehdit suçundan beraat kararı verilmesine ilişkin Mahkemenin takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
2. Hakaret Suçu Yönünden
Hakaretin karşılıklı olduğuna dair sanığın samimi ikrarı karşısında hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair verilen kararda Mahkemenin takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
B. Sair Sebepler Yönünden
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılanın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararında katılan … vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.01.2023 tarihinde karar verildi.