YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/27366
KARAR NO : 2023/154
KARAR TARİHİ : 12.01.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yerel Mahkemece sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlarından, hükümlerde uygulama maddesi belirtilmeksizin beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin, dosyadaki mevcut delil durumuna göre, sanığın üzerine atılı tehdit ve hakaret suçlarından dolayı cezalandırılması için yeterli deliller bulunmasına rağmen, cezalandırılması yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi nedeniyle hükümlerin bozulması talebine yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın suç tarihinde internet üzerinden şikayetçiye hitaben iddianamede belirtilen tehdit ve hakaret sözlerini içeren mesajlar gönderdiği ileri sürülmüştür. Dosyadaki mesaj dökümünden iddianameye konu mesajların … isimli kişiye ait hesaptan gönderildiği, sanığın bu hesabın kendisine ait olmadığını ve mesajları katılana kendisinin göndermediğini savunduğu görülmüştür.
IV. GEREKÇE
A.Sanık hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde, O yer Cumhuriyet savcısının ileri sürdüğü temyiz sebepleri açısından yapılan değerlendirmede, sanığın yukarıda belirtilen savunmaları ve katılanın aşamalarda bu olaydan önce sanıkla aralarında herhangi bir sorun olmadığı yönündeki beyanları karşısında, sanığın beraatine dair mahkemenin inanç ve takdirinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
B.Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, O yer Cumhuriyet savcısının diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak, beraat kararlarının dayanağını oluşturan uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 230/2 ve 232/6 ncı maddelerine aykırı davranılması yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde B numaralı bentte açıklanan nedenle Yerel Mahkemenin kararına yönelik O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanunun 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, kararın ilgili kısmına “CMK’nın 223/2-e maddesi uyarınca.” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükümlerin, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
12.01.2023 tarihinde karar verildi.