YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/20299
KARAR NO : 2020/21176
KARAR TARİHİ : 23.12.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Sanık … hakkında hakaret suçundan verilen beraat kararına yönelik temyiz incelemesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan …’ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B- Sanık … hakkında hakaret ve yaralama suçlarından verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararlarının temyizinde başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) İddianame içeriği, alınan beyanlar ve dosya kapsamına göre, taraflar arasındaki kavga olayı bittikten sonra sanık … ‘in güvenlik odasında bulunan …’a tekmeyle vurduğu ve sinkaflı küfür ettiği iddialarının bulunması karşısında, soruşturma aşamasında olayın son bölümüne ilişkin bilgileri olduğu anlaşılan tanıklar …,…’nun duruşmaya davet edilerek dinlenilmesinden sonra hukuki değerlendirme yapılması gerekirken, sanık hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a) Sanığın kasten yaralama eyleminin meşru savunma kapsamında kalması nedeniyle TCK’nın 25/1 ve CMK’nın 223/2-d maddeleri uyarınca beraati yerine ceza tertibine yer olmadığı kararı verilmesi,
b) Sanığın hakaret eyleminin haksız tahrik altında işlendiğinin kabul edilmesi karşısında; TCK’nın 129.maddesi ve 5271 sayılı CMK’nın 223/4. maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “ceza tertibine yer olmadığı” şeklinde karar verilmesi,
C- Sanık … hakkında hakaret ve yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinin temyizinde ise;
Sanık …’ın tekerrüre esas alınan mahkumiyetindeki TCK’nın 106. maddesinin 1. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenmiş olan tehdit suçunun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren, 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik, 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre, uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında, sözü edilen suçtan mahkumiyeti içeren ilam yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak, sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun yeniden değerlendirmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, O Yer Cumhuriyet Savcısı ve sanık …’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.