Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2019/2407 E. 2019/9475 K. 21.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/2407
KARAR NO : 2019/9475
KARAR TARİHİ : 21.05.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1-Açıklanmasına karar verilecek yeni hükmün Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hüküm olacağı bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, Anayasanın 141/3 ve 5271 sayılı CMK’nın 34, 230, 232, 289/1-g (1412 sayılı CMUK’nın 308/7.) maddelerine aykırı davranılarak gerekçesiz hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a-Müşteki … ile soruşturma aşamasındaki anlatımlardan, olaya ilişkin görgüye dayalı bilgileri olduğu anlaşılan tanıklar …., …. ve …. usulünce duruşmaya çağrılarak dinlenildikten sonra, tüm beyanlar birlikte değerlendirilip tartışılarak, sanığın eyleminin hangi madde kapsamında kaldığının belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile karar verilmesi,
b-Sanığın, müştekinin ev kiralaması aşamasında aracılık yaptığını ancak evin kullanımı hususunda oluşan rahatsızlık neticesinde, tahliye hususunda müşteki ile konuşurken, aynı olay sebebiyle annesine hakaret edildiğini öğrenmesi üzerine çıkan tartışmada, olayın çıkış nedeni üzerinde durularak sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışması gerektiğinin gözetilmemesi,
c-Sanık hakkında silahla tehdit suçundan hüküm kurulurken, TCK’nın 106/2. maddesinin “a” bendinin kararda gösterilmemesi,
d-Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK’nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık …’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine 21/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.