Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2019/1133 E. 2021/23004 K. 29.09.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/1133
KARAR NO : 2021/23004
KARAR TARİHİ : 29.09.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1) Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan hükmün temyizinde;
Sanık …’un, oğlunu dövmesi nedeniyle öğretmen olan mağdur …’ı yaraladığının anlaşılması karşısında, TCK’nin 86. maddesinin 3. fıkrasının (c) bendinde yer alan “kişinin yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle” koşulunun gerçekleşmediği, sanığın eyleminin TCK’nın 86/2. maddesinde düzenlenen takibi şikayete bağlı kasten yaralama suçunu oluşturduğu anlaşılmakla, dosya içerisindeki sanık ve mağdur tarafından birlikte tanzim edilen 10/11/2015 havale tarihli dilekçe ile aralarında anlaşıp uzlaştıklarını, şikayetlerini geri aldıklarını beyan etmiş olmaları, yine iki tarafında hazır bulunduğu 10/11/2015 tarihli duruşmada sanık ve mağdurun barıştıklarını ve birbirlerinden şikayetçi olmadıklarını beyan etmiş olmaları, bu suretle sanığın şikayetten vazgeçmeye bir itirazının olmadığının anlaşılması karşısında, sanık hakkındaki kamu davasının TCK’nın 73/4, CMK’nın 223/8. madde ve fıkraları uyarınca düşürülmesi gerektiğinden, sanık …’un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanarak TCK’nın 73/4, 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasının DÜŞMESİNE,
2) Tehdit suçundan kurulan hükmün temyizinde ise; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a) Yukarıdaki kasten yaralama suçundan verilen düşme kararı doğrultusunda, hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren, 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesi uyarınca, TCK’nın 106. maddenin 1. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında; sanık hakkında tehdit suçuna ilişkin 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
b) Kabule göre ise, 17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesiyle değişik CMK’nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK’ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK’nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa’nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 7 ve CMK’nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 29/09/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.