Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2018/8424 E. 2019/7778 K. 30.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/8424
KARAR NO : 2019/7778
KARAR TARİHİ : 30.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1) Sanığın tüm aşamalarda tehdit suçunu işlemediğini beyan etmesi, sanığın annesi mağdur …’ın beyanlarının da sanıkla uyumlu olması; tanıkların ve müşteki sanıkların çelişkili beyanlarının bulunması karşısında, ne suretle müşteki sanıkların ve çelişkili tanık beyanlarının sanık savunmasına ve mağdur …’ın beyanlarına üstün tutulduğu tartışılıp açıklanmadan eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile hüküm yazılı şekilde kurulması,
2) Kabule göre ise;
a) 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması ,yaralama suçlarının ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehditle birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması ve yeni düzenleme karşısında yaralama suçu yönünden de uzlaştırma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b) Sanığın adli sicil kaydında yer alan İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesine ait 04/06/2012 tarihli ve 2011/612 Esas 2012/916 Karar numaralı hırsızlık suçundan verilen 2 yıl 1 ay hapis cezasının kesinleşme tarihinin temyize konu suçun işlendiği tarihten daha sonra 17/10/2017 tarihli olduğu gözetilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması gerektiği ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 50 ve 51. maddeleri ile 5271 sayılı CMK’nın 231. maddelerinin sanığın sabıkasız olduğu gözetilerek tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine 30/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.