YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6777
KARAR NO : 2019/143
KARAR TARİHİ : 14.01.2019

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, temyiz isteğinin reddi

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanıklar …, …, … ve …’e yükletilen kasten yaralama suçlarından dolayı kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca tebliğnameye uygun olarak sanıklar …, …, … ve …’in TEMYİZ İSTEKLERİNİN REDDİNE,
B-Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Temyiz isteminin reddine ilişkin 23/10/2012 gün ve 2012/20 esas, 2012/77 sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanık …’nın temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA,
C-Sanık … hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sanığın, tehdit suçunu uzlaşma kapsamında olmayan silahla kasten yaralama suçundan farklı zamanda işlediği belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında TCK’nun 106/1-1.maddesi uyarınca verilen 6 ay hapis cezasının, aynı Kanunun 43/1,2.maddesi gereğince 1/4 oranında artırılması sonucu 7 ay 15 gün yerine 6 ay 7 gün, keza, TCK’nun 62/1.maddesi uyarınca da cezanın 1/6 oranında indirilmesi sırasında sonuç cezanın 6 ay 7 gün yerine fazla cezaya hükmedilmesi,

-2-
2-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet savcısı’nın ve sanık …’nun temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, 1 numaralı bent dışına diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.