YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/4502
KARAR NO : 2018/20312
KARAR TARİHİ : 26.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve 05/08/2017 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı Kanunun 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 291. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen ve yedi gün olarak öngörülen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği; ancak Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay’dan geçen dosyalar hakkında, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca, hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK’nun 305 ila 326. maddelerinin uygulanması gerektiği ve 1412 sayılı CMUK’nun 310. maddesi uyarınca da temyiz süresinin bir hafta olduğu gözetilmeden, temyiz süresinin 15 gün olduğu belirtilmek suretiyle yanıltıcı ifade kullanılması nedeniyle, sanık …’nın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Dairemizin bozma kararı öncesindeki mahkumiyet hükmünde yer alan hapis cezasının, TCK’nın 50/1-f maddesinde düzenlenen kamuya yararlı işte çalıştırma tedbirine çevrilmiş olması, anılan hükmün yalnızca sanık tarafından temyiz edilmesi ve bozma sonrası yargılamada sanığın, bahsi geçen tedbirin uygulanmasına rızasının bulunmadığını belirtmesi karşısında, bozma sonrası açıklanması geri bırakılan hükmün, denetim süresi içerisinde yeniden suç işlendiği gerekçesiyle açıklanması üzerine verilen kararda, 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesine uygun olarak, sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının, TCK’nın 50/1. maddesinde yer alan diğer tedbirlerden adli para cezasına çevrilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalardan ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık …’nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 26.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.