YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1489
KARAR NO : 2021/14102
KARAR TARİHİ : 18.05.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet
K A R A R
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanun uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığa hükmolunan cezadan, TCK’nın 63. maddesi uyarınca mahsup kararı verilmesi esnasında, gözaltında ve tutuklulukta geçirdiği süreler 17/01/2014 – 05/03/2014 yerine 17/01/2014 -15/03/2014 olarak yanlış gösterilmiş ise de bu hususun infazda gözetilebileceği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi, hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Dairemizin 21/03/2016 tarihli 2015/22427 esas ve 2016/5369 karar sayılı bozma ilamından önce sanık hakkında sonuç ceza olarak ”1 yıl 8 ay hapis ve 6500 TL adli para cezasına” hükmedildiği ve söz konusu kararın yalnız sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi ve aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması gerektiği gözetilmeden, bozma ilamından sonra kurulan hükümde sanık hakkında sonuç ceza olarak ” 2 yıl 6 ay hapis ” cezasına hükmedilmesi suretiyle kazanılmış hakkının ihlal edilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık … müdafiinin temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye aykırı olarak, TCK’nin 62. maddesinin uygulandığı paragraftan sonra gelmek üzere “Ancak ilk hüküm yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş olup, aleyhe temyiz bulunmadığından ve bu durum sanık lehine 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi gereği kazanılmış hak oluşturduğundan, sanığın sonuç olarak ” 1 yıl 8 ay hapis ve 6500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ” fıkrasının eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/05/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.