Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2017/674 E. 2020/17375 K. 23.11.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/674
KARAR NO : 2020/17375
KARAR TARİHİ : 23.11.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, basit yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat, ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, …’in, hükümleri katılan sanık sıfatıyla temyiz ettiği, sanıklar … ile … müdafiinin ise, katılan sıfatıyla temyiz isteminin bulunmadığı belirlenerek dosya görüşüldü:
A-Sanık … hakkında katılan …’e karşı basit yaralama suçundan kurulan beraat hükmünün gerekçesine yönelik olmayan temyizde sanığın hukuki yarar bulunmadığı anlaşıldığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1 ve 1412 sayılı CMK’nın 317. maddesi uyarınca, sanık …’in TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B-Diğer hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Temyiz isteklerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, deliller tartışılarak sanıklar … ve …’in tehdit suçlarını birlikte işlemediklerinin belirlenmesi karşısında, tebliğnamedeki bozma düşüncesi yerinde görülmemiş ve katılan sanık …, sanıklar … ve …’in uzlaşma kapsamında bulunan tehdit suçlarını, uzlaşma kapsamında bulunmayan kardeşe karşı basit yaralama ve silahla basit yaralama suçları ile birlikte işledikleri ve yine bu suçları basit yargılama usulü kapsamında bulunmayan TCK’nın 125/1-4. maddesinde düzenlenen hakaret suçları ile birlikte işledikleri belirlenerek yapılan incelemede;
1-Katılan sanık … ile sanıklar … ve … haklarında hakaret suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde;
Karşılıklı hakaret eylemlerine, suçlara ve ceza verilmesine yer olmadığı kararlarına yönelik katılan sanık … ile sanıklar … ve … müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık …’e yükletilen tehdit ve basit yaralama ile sanıklar … ve …’e yükletilen, tehdit ve basit yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş ve katılan sanık … ile sanıklar … ve … müdafiinin temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden hükümlerin bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye kısmen uygun olarak, TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların karardan çıkarılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.