Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2017/22679 E. 2019/438 K. 16.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/22679
KARAR NO : 2019/438
KARAR TARİHİ : 16.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanığın temyiz talebinin sadece tehdit suçundan kurulan hükme yönelik olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede:
1)Soruşturma aşamasında dinlenen tanıklardan …in, sanığın katılana yüklenen sözleri söylediğine yönelik beyanda bulunduğu, buna karşın tanıklar …ve…’in ise sanığın katılana yüklenen sözleri söylemediğini ifade ettikleri, tanıkların duruşmaya çağrılarak dinlenilmeden, sanığın savunmasında ileri sürdüğü hususlar ile tanık beyanları birlikte değerlendirilmeden, hangi anlatıma hangi nedenle üstünlük tanındığı açıklanıp tartışılmadan eksik incelemeyle hüküm kurulması,
2)Sanığın, eski eşi olan katılanı, geç saatlerde umumi bir mekanda yanında küçük yaştaki müşterek çocukları ile görmesi üzerine tartışmanın başladığını ileri sürmesi karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak sonucuna göre TCK’nın 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün uygulanma olanağının tartışılmaması,
3)02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
-2-
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ün temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 16/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.