YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/22161
KARAR NO : 2021/2719
KARAR TARİHİ : 27.01.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, 05/07/2011 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararda adli emanetin 2010/2651 sırasında kayıtlı bulunan av tüfeğinin müsaderesine karar verildiği, ancak incelemeye konu 26/03/2015 tarihli temyiz denetimine açık olan hükümde, bu hususta herhangi bir karar verilmediğinin anlaşılması karşısında, müsadere kararının yerine getirilip getirilmediği araştırılarak sonucuna göre zamanaşımı içerisinde karar verilebileceği belirlenerek, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen mala zarar verme ve silahla tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve müdafiinin temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının, tebliğnameye uygun olarak, hüküm fıkralarından “TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım” çıkarılmak suretiyle HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/01/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.