Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2017/22013 E. 2019/260 K. 15.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/22013
KARAR NO : 2019/260
KARAR TARİHİ : 15.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1)Sanığa ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede gösterilmeyen TCK’nın 58. maddesinin uygulanması suretiyle CMK’nın 226/2. maddesine aykırı davranılması,
2)Sanığın, katılan …’a hitaben gönderdiği iddia ve kabul edilen “benim paramı öğleye kadar ver yoksa sen bilin, avukat bey adliyede rezil ederim seni”, “benim paramı ver bak ….bey bak olmadık insan içinde rezil ederim, bize yakışmayan işi yaptırma” biçimindeki sözlerin TCK’nın 106/1-2. cümlesinde düzenlenen sair kötülük edeceğinden bahisle tehdit niteliğinde kalıp kalmadığı değerlendirilmeden yeterli olmayan gerekçeyle aynı madde ve fıkranın birinci cümlesi gereğince mahkumiyet kararı verilmesi,
3)Kabule göre de;
a)02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b)Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın ve TCK’nın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunda TCK 53/3 maddesi uyarınca Kanunda öngörülen biçimde uygulanması zorunluluğu,
.2.
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ün temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 15/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi