YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/20906
KARAR NO : 2020/20246
KARAR TARİHİ : 16.12.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Tekerrür uygulamasına ilişkin olarak, sanığın sabıka kaydında bulunan ilamlardan en ağırı olan İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2011/532 Esas 2012/40 Karar sayılı ilamı yerine İzmir 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2006/273 Esas 2007/305 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi ve TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanık …’nin temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktalarının; tekerrür uygulamasına ilişkin hüküm fıkrasının çıkarılarak yerine “sanığın İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2011/532 Esas 2012/40 Karar sayılı ilamında kasten yaralama suçundan verilen 6 ay hapis cezasından dolayı mükerrir olduğu anlaşıldığından, TCK’nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ve 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın aleyhine değiştirmeme ilkesi gözetilerek 5275 sayılı Kanunun 108/2 maddesi uyarınca koşullu salıverilme süresine eklenecek miktarın İzmir 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2006/273 Esas 2007/305 Karar sayılı ilamındaki 5 ay hapis cezası esas alınarak belirlenmesine” ibaresinin eklenmesi ve TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım karardan çıkarılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.