YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/20244
KARAR NO : 2020/21049
KARAR TARİHİ : 22.12.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen silahla tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1-Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen Konya 7. Sulh Ceza Mahkemesinin 18/03/2014 tarihli 2013/1052 esas ve 2014/248 karar sayılı kararında “kullanmak için uyuşturucu ve uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak” suçundan hükmolunan erteli 10 ay hapis cezası hakkında, 12/11/2014 tarihli ek kararla denetimli serbestlik tedbirine uyma sonucu düşme kararı verildiği anlaşıldığından söz konusu ilamın tekerrüre esas alınamayacağı ve başkaca tekerrüre esas sabıkası da bulunmadığından, sanık hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2-TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafiinin temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye uygun olarak, TCK’nın 53/1-b maddesi ile tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısımlarının hüküm fıkrasından çıkartılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.