Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2017/19679 E. 2018/19536 K. 13.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/19679
KARAR NO : 2018/19536
KARAR TARİHİ : 13.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
KATILANLAR : …, …
SUÇ : Tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A) Katılanlar … ve … vekili tarafından temyiz dilekçesinin süresi içerisinde verilmediği anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, katılanlar … ve … vekilinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B) Sanık … müdafiinin temyizine gelince:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1) Sanık … ve hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen temyize gelmeyen sanık …’ın babalarının katılanların çalıştığı hastanede iyi bakım görmemesi nedeniyle taraflar arasında önceye dayalı husumet oluştuğu belirlenen olayda; yerel Mahkeme kabulünün ” … olaylarla doğrudan ilgili olmayan meçhul kişinin katılanları tehdit etmesinin ancak ve ancak ilk olayın faillerinin azmettirmesi ile gerçekleştiği aşikar olup…” şeklinde olması, sanık …’ın tehdit suçuna azmettirdiği kanaatine varılması karşısında; mahkemece müştekilerin beyanları alınmadan ve sanığı tehdit suçuna ne şekilde azmettirdiği, meçhul şahısla bağlantılı olup olmadığı yeterince açıklanmadan ve bu hususlar delillere dayalı olarak belirlenmeden, eksik araştırma ve yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
2) Kabule göre de;
a) 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b) Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesi zorunluluğu,

Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 13/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.